Page 52 - องค์ความรู้ ฉบับตีพิมพ์ จริง Ver1 (1)

๔๐

หมายเหตุของการแต่งกาย
อย่ำงไรก็ตำม ค่ำนิยมในกำรแต่งกำยไม่สำมำรถระบุแบ่งแยก

ชัดเจนถึงแต่ละยุคสมัยอย่ำงแท้จริง เพรำะอำจมีลักษณะกำรแต่งกำยที่คำบ
เกี่ยวระหว่ำงยุค ยกตัวอย่ำงเช่น เรำอำจพบเห็นกำรมัดนมหรือกำรใช้ผ้ำคำ

ดอกในสมัยรัชกำลที่ ๗ โดยสตรีสูงวัยผู้มีอำยุอยู่ร่วมสำมรัชกำลเป็นต้น

ทรงผมของหญิงชาวลับแลในช่วงรัชกาลที่ ๕-๗
ทรงผมของหญิงชำวไท-ยวนลับแล พบกำรเกล้ำผมสูงตรงกลำง

ศีรษะ บำงคนอำจเกล้ำค่อนมำทำงหน้ำผำก มี ๒ วิธี คือ กำรเกล้ำแบบ

วิดว้องและกำรเกล้ำหลักวัวหลักควำย
้
ิ
๑. การเกล้าแบบวดหวอง กำรเกล้ำแบบวิดหว้องนั้นจะใช้มือรวบ
มัดเส้นผมเป็นช่อหมุนเป็นมุ่นมวย แล้วจึงจั๊ก (ชัก) วิดหว้อง (ดึงปลำยผม

สอดลอดออกมำตรงกลำงมวย ให้เป็นรูปคล้ำยๆกับบ่วง)
๒. การเกล้าหลักวัวหลักควาย กำรเกล้ำหลักวัวหลักควำยนั้น ต้อง

มีกำรอวผม คือน ำเอำเส้นฝ้ำยสีด ำหรือปอยผมของตนเองที่เก็บถนอม
ั่
๊
รวบรวมจำกกำรหลุดขณะหวีผมมำมัดรวมกันแล้วชโลมด้วยน้ ำมันแอก
ส ำหรับใส่ผม(หญิงสำวชำวล้ำนนำแต่โบรำณเมื่อเริ่มเข้ำสู่วัยสำวไม่นิยมตัด

ื่
ิ่
ผม)จำกนั้นจึงน ำไปผูกรวมกับผมจริงเพอเพมปริมำณของผมให้ดูมำกขึ้น
แล้วจึงน ำมำท ำกำรหมุนเป็นมุ่นมวยวิดว้อง คล้ำยกับวัวหรือควำยที่เดิน
วนรอบไม้ที่ใช้เป็นหลักมัด ในยุคหลังไม่ค่อยพบลักษณะวิดว้องในกำรเกล้ำ
หลักวัวหลักควำย (หำกแต่ผู้สูงอำยุบำงคน พอแก่ตัวแล้วผมบำง พอเกล้ำ

แล้วมวยผมมีขนำดเล็ก ก็เปลี่ยนมำเกล้ำตรงท้ำยทอยแทน)