Page 56 - องค์ความรู้ ฉบับตีพิมพ์ จริง Ver1 (1)

๔๔

ภำพนำงฟอง หญิงสำวช่ำง
ซอลับแลง ภำพนี้ ได้แสดงให้เห็นถึง

วัฒนธรรมกำรแต่งกำยของหญิงสำว
ชำวลับแลไว้อย่ำงชัดเจน เธอนุ่งซิ่น

ตีนจกลับแลแบบดั้งเดิม ห่มผ้ำสว้ำน

์
ิ
พมพลำย เกล้ำผมหลักวัวหลักควำย
วิดว้อง ส่งผ่ำนควำมงดงำมจำกอดีตสู่
ปัจจุบันอย่ำงสมบูรณ์แบบ

กำรทอผ้ำถือเป็นเอกลักษณ์
ทำงวัฒนธรรมอนงดงำมของชำวไท-
ั
ยวนลับแล ที่สืบทอดกันมำจำกบรรพ

บุรุษ ในอดีตหญิงสำวชำวลับแลจะทอ
ผ้ำส ำหรับใช้เพื่อนุ่งห่มในชีวิตประจ ำวัน และใช้ในงำนพิธีต่ำง ๆ

(ภำพวำดอ ำแดงฟอง ที่มำ : ภัทรภูมินทร์ ชัยชมพู)
ไม่ว่ำจะเป็น ผ้ำห่ม ที่นอน ผ้ำตำโก้ง ผ้ำซิ่นพนบ้ำน ผ้ำซิ่นตีนจก
ื้
เป็นต้น ผ้ำซิ่นตีนจกหนึ่งผืนจะประกอบด้วย ๓ ส่วนส ำคัญ ได้แก่ หัวซิ่น ตัว
ซิ่น และตีนซิ่น ในส่วนของหัวซิ่นหรือเอวซิ่น จะประกอบด้วยส่วนเอวขำว

ุ่
ิ
และเอวแดง และบริเวณตีนซิ่นจะมีกำรทอโดยกำรใช้เส้นพงพเศษเรียก
เทคนิคนี้ว่ำ “จก” ส ำหรับผ้ำบำงผืนจะพบลวดลำยเฉพำะที่เรียกว่ำ “หมำย
ซิ่น” ลวดลำยผ้ำซิ่นตีนจกของชำวลับแลนั้น มักเป็นลวดลำยที่มีแนวคิด หรือ

ื
ได้ชื่อลำย ตำมสิ่งที่พบเห็นได้รอบตัว ไม่ว่ำจะเป็นพช หรือ สัตว์ มีควำม
ประณีตงดงำมลงตัว