Page 15 - STAV broj 196
P. 15
i stvaranje “jedne homogene i čiste pra-
voslavne srpske države, oslanjajući se na
Srbiju i Crnu Goru”.
U svom pismu od 16. juna 1943, upuće-
nom komandantu Bosanskokrajiškog čet-
ničkog korpusa Urošu Drenoviću, Ðujić je
posebno naglasio: “Mi smo u zakašnjenju
s obzirom na svetske događaje pa zato mo-
ramo žuriti da nas događaji ne zateču ne-
spremnim i nesposobnim, da ostvarimo naš
politički cilj, a to je stvaranje etnički čiste
Srpske države.” U četničkom izvještaju s
kraja 1943. godine, u kojem se iznose poli-
tičke prilike u sjevernoj Dalmaciji, iznosi
se pretpostavka da će biti obnovljena Jugo-
slavija ukoliko u Drugom svjetskom ratu
pobjede Britanci. Ujedno se i konstatira
da niko od Srba ne želi Jugoslaviju, nego
samo Srbiju u njezinim “etničkim grani-
cama, bez zajednice sa Hrvatima”.
Vojvoda Ðujić je od samog početka
rata blisko surađivao s Italijanima, a kako
je vrijeme odmicalo, tako se približio i Ni-
jemcima. U pismu četničkog majora Vasi-
lija Marovića, upućenog 17. februara 1944.
četničkom komandantu Zapadne Bosne,
do u detalje se opisuje Ðujićeva saradnja
s Nijemcima. “Što je najgore i najcrnje,
vojvoda Ðujić ne samo da taktizira već
otvoreno surađuje sa Nemcima. Skoro svi
njegovi četnici su na nemačkom kazanu
pod nemačkom kontrolom. Njegov na-
čelnik Štaba kapetan Mijović skoro sva-
kodnevno sa luksuznim kolima ide u štab
Nemačke divizije.”
STAV 6/12/2018 15