Page 72 - STAV broj 361
P. 72

KULTURA


                                            Na granici postojanja
          Piše: Melida TRAVANČIĆ

                loškim i monološkim sekvencama,  RAZOTKRIVANJE
                a mješavini realnosti i fikcije, prot-
                kane napetošću i isprepletene dija-

         NIda Mahmutefendić gradi tri dra-
          me koje su zapravo slika stanja i vremena
          u kojem danas živimo. Drama je književna   STVARNOSTI
          vrsta koja nedostaje savremenoj bosansko-
          hercegovačkoj književnosti, ona je često i
          nepravedno ostavljena po strani i objavljiva-
          nje ove knjige jeste svojevrsni događaj sam   U KOJOJ NIKO
          po sebi. Smrt poslije sprovoda, U dobru i u zlu,
          Pošast iz Wuhana tri su drame iz ove knjige
          koje su tako različite, a opet u sebe sabiru
          neke od univerzalnih tema poput ljubavi,   NE PREUZIMA
          potrage za srećom, smrt, osvetu, prevaru,
          izdaju. U dramama se ne imenuje mjesto u
          svima, posebno u posljednjoj drami Pošast  ODGOVORNOST
          kojoj se radnja odvija (u trećoj drami riječ
          je o izmišljenim lokacijama), tako da može
          biti bilo gdje u svijetu i može se događati
          iz Wuhana, u  kojoj je riječ o pošasti savre-
          oblikovan od nepoznavanja i straha od dru- ZA UČINJENO
          menog društva (virus korona) koja na tra-
          gikomičan način prikazuje savremeni svijet
          gog i drugačijeg (kao npr. putnika iz Wuha-
          na, grada simbola pandemije).     Ida Mahmutefendić, Drame, “Lijepa riječ”, Tuzla, 2021.
            Likovi ovih drama su po svemu slični
          nama, svi su oni sudionici (ili se zatiču) u
          bezizlaznim situacijama, da bi na kraju sve
          kulminiralo u jednu specifičnu situaciju u
          kojoj se osjeti utjecaj pisca, što je odlično za
          samu dramsku radnju i što dramu kao knji-
          ževni tekst razlikuje od njenog scenskog izvo-
          đenja. Ove drame zasnovane su na običnim/
          neobičnim detaljima koji donekle pokreću
          radnju i one funkcioniraju više kao priče jer
          u njima, uprkos bazi za razvijanje dramskog
          odnosa, ne pronalazimo dramsku napetost, a
          izostaje i pravi sukob između likova. U ovim
          dramama u prvi plan govori se o egzistenciji,
          odnosno krizi savremenog života (u kojem
          su ljudi udaljeni jedni od drugih). Njima se
          prikazuju ljudi u konstantnoj žurbi, u po-
          kušaju da svoj život učine boljim (pritom
          ne mareći za druge), one govore o problemi-
          ma “odbačenih” od društva (drama U dobru
          i zlu), o izdaji, mržnji i ljubavi (Smrt nakon
          sprovoda) i o neznanju i izgubljenosti (Pošast
          iz Wuhana). Ida Mahmutefendić razumijeva
          društvo u kojem živimo, o tome piše i uka-
          zuje na probleme s kojima se svakodnevno
          susrećemo: otuđenost, beskrupuloznost, laž,
          prevara, smrt, ali posrijedi je i duboko razu-
          mijevanje ljudske psihe.
            Ove su drame prožete sociološkim i psi-
          hološkim elementima koje govore o univer-
          zalnim društvenim problemima današnjice:
          nepoznavanje sebe (svog života, te je neminov-
          na i ta vrsta suočavanja), kao i nepoznavanje
          bližnjeg (prevara, dvostruki život), što je tema
          drame Smrt nakon sprovoda, s uspjelim opisi-
          ma onoga što se nakon smrti muškarca koji



         72  4/2/2022 STAV
   67   68   69   70   71   72   73   74   75   76