Page 10 - สนทนาภาษาชาวบ้าน ตอนที่ 12 ทิฏฐุชุกัมมในกัมมฐาน

๘. อาพาธปลิโพธ ความกังวลเรื่องความเจ็บความป่วย ก็มันจะ เจ็บมันก็เจ็บไป คนเราเกิดมามันกต็้องเจ็บต้องป่วยกันทั้งนั้นจะไป นั่งกังวลอะไร แยกมันออกไปเสีย
๙. คันถปลิโพธ ความกังวลเกี่ยวกับการศึกษา ห่วงการศึกษา เล่าเรียนห่วงโน่นห่วงนี่ขณะนั่งสมาธิไม่ได้ศึกษาเล่าเรียนแลว้ไป นั่ง ไปนึก ไปคิด ไปนั่งห่วงมันทําไม ถ้าเรายังห่วงอยู่ มันก็เป็นไปไม่ได้
๑๐. อิทธิปลิโพธ ความกังวลเกี่ยวกับอิทธิฤทธิ มีพูดกันเสมอ เมื่อไรฉันจะเห็นบ้าง เมื่อไรฉันจะเป็นอย่างนี้บ้าง เมื่อไรฉันจะเป็น อย่างโน้นบ้าง ปฏิบัติธรรมอันสมควรแก่ธรรมแล้วหรือยัง จะไปทวง หนี้เอาจากธรรม ทําสมบูรณ์แล้วหรือ
เพียงแต่ปลิโพธแค่นี้ก็จบกันแล้ว
(๒) นิวรณธรรม ๕ หมายถึงธรรมที่กั้นจิตไม่ให้บรรลุในคุณความ ดี เราพิจารณากันต่อไป เพื่อเพียรละและเพียรป้องกันไม่ให้นิวรณ ธรรมกลับเข้ามาอีก นิวรณ์ ๕ ได้แก่ กามฉันทนิวรณ์ พยาปาท นิวรณ์ ถีนมิทธนิวรณ์ อุทธัจจกุกกุจจนิวรณ์ และวิจิกิจฉานิวรณ์ เรา พิจารณากันทีละอย่าง
ก. กามฉันทนิวรณ์ คือความพอใจในกาม ไดแ้ ก่ ๑. ความใคร่ในกาม
๒. ความต้องการในผลของการปฏิบัติ คิดว่าเมื่อไรเรา จะแก่กล้า เราจะได้เป็นอย่างนั้นเราจะไดท้ําอย่างนี้อันนี้เขาไม่ได้ ปฏิบัติธรรมด้วยศรัทธา ธรรมของพระพุทธเจ้านั้นต้องปฏิบัติด้วย ศรัทธา ไม่ใช่ปฏิบัติด้วยโลภะ ผลจึงจะเกิดขึ้น