Page 149 - İslam'ın İnanç Esasları
P. 149

Adnan Oktar (Harun Yahya)


                Namaz hangi vakitlerde farz kılınmıştır?

                Kuran'da, namazın müminlere vakitleri belirlenmiş bir ibadet
             olarak farz kılındığı bildirilmektedir. Ayette şöyle buyrulur:
                Namazı bitirdiğinizde, Allah'ı ayaktayken, otururken ve yan ya-
                tarken zikredin. Artık 'güvenliğe kavuşursanız' namazı dosdoğru

                kılın. Çünkü namaz, mü'minler üzerinde vakitleri belirlenmiş
                bir farzdır. (Nisa Suresi, 103)
                Namaz vakitleri, "sabah", "öğle", "ikindi", "akşam" ve "yatsı" olmak
             üzere beş vakitten oluşmaktadır. Namaz vakitleri pek çok Kuran
             ayetinde bildirilmiştir. Bir ayette şöyle buyrulur:

                Şu halde onların söylediklerine karşı sabırlı ol, Güneş'in doğu-
                şundan ve batışından önce Rabbini hamd ile tesbih et (yücelt).
                Gecenin bir bölümünde ve gündüzün uçlarında da tesbihte bulun
                ki hoşnut olabilesin. (Taha Suresi, 130)
                Allah'ın vahiy ve ilhamıyla Kuran'ı en iyi anlayan ve tefsir eden

             Peygamber Efendimiz de (sav) beş vakit namazın gün içindeki baş-
             langıç ve bitiş zamanlarını müminlere tarif etmiştir. Namaz vakit-
             lerinin bildirildiği en meşhur hadis-i şeriflerden biri İbn-i Abbas'ın
             bildirdiği hadis-i şeriftir:
                Resulullah buyurdu ki: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular
                ki: "Cibril (aleyhisselam) bana, Beytullah'ın yanında, iki kere imamlık
                yaptı. Bunlardan birincide öğleyi, gölge ayakkabı bağı kadarken kıldı.

                Sonra, ikindiyi her şey gölgesi kadarken kıldı. Sonra akşamı güneş battığı
                ve oruçlunun orucunu açtığı zaman kıldı. Sonra yatsıyı, ufuktaki aydın-
                lık (şafak) kaybolunca kıldı. Sonra sabahı şafak sökünce ve oruçluya
                yemek haram olunca kıldı. İkinci sefer öğleyi, dünkü ikindinin vaktinde
                her şeyin gölgesi kendisi kadar olunca kıldı. Sonra ikindiyi, herşeyin göl-
                gesi kendisinin iki misli olunca kıldı. Sonra akşamı, önceki vaktinde kıldı.

                                          147
   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154