Page 142 - İslam Birliği'ne Çağrı
P. 142

‹slam'›n yay›l›fl› s›ras›nda fethedilen topraklarda uygulanan
                adalet de, tüm toplumlara örnek olmufltur. Günümüzde de pek
                çok Bat›l› düflünce adam›n›n takdirle ve sayg›yla and›klar› bu
                adalet anlay›fl›, o dönemde çok say›da insan›n ve halk›n, kendi ta-
                lepleri ile Müslümanlar›n idaresine geçmelerine ve birço¤unun
                da ‹slam'› kabul etmesine vesile olmufltur. Peygamberimiz Hz.
                Muhammed (sav) Kuran'da bildirilen adalet anlay›fl›n› en güzel
                flekilde uygulam›fl, kendisini izleyen sahabe ve sonraki Müslü-
                manlar da Peygamber Efendimiz'in bu üstün ahlak›n› uygulama-

                ya devam etmifllerdir. Bu tav›rlar›yla Allah'›n "Yaratt›klar›m›z-
                dan, hakka yöneltip-ileten ve onunla adaleti k›lan (uygulayan)
                bir ümmet vard›r." (Araf Suresi, 181) ayetinde bildirdi¤i gibi, in-
                sanlar aras›nda adaleti sa¤layan bir ümmet olmufllard›r.
                     ‹slam'›n insanl›¤a ö¤retti¤i erdemlerden biri de, fikir özgür-
                lü¤ü ve yönetime kat›l›md›r. Bu, ‹slam'›n sosyal alandaki temel
                emirlerinden biri olan istiflarede ortaya ç›kar. Allah, Müslüman-

                lara ifllerini istiflare ile yürütmelerini, yani birbirlerine dan›flarak
                hareket etmelerini emretmifltir:
                     Rablerine icabet edenler, namaz› dosdo¤ru k›lanlar, iflleri
                     kendi aralar›nda flura ile olanlar ve kendilerine r›z›k olarak
                     verdiklerimizden infak edenler. (fiura Suresi, 38)
                     ‹stiflareyle hareket edildi¤inde, hem bireyler eflit söz hakla-
                r›n› kullanm›fl olurlar, hem de bir karar al›naca¤› zaman geliflme-
                leri çok yönlü de¤erlendirme imkan› oluflur. Bu da, hata pay›n›

                azalt›r, isabetli kararlar al›nmas›n› sa¤lar.
                     ‹stiflarenin en önemli yönü ise, farkl› fikirler getirenlerin bir-
                birlerine karfl› sayg›l› ve anlay›fll› davranmas›d›r. ‹stiflare ortam›n-
                da önemli olan kimin fikrinin kabul edildi¤i de¤il, en do¤ru fik-
                rin kabul edilmifl olmas›d›r. Di¤er bir deyiflle, istiflarenin ana ama-
                c› toplum için en hay›rl›, en isabetli kararlar›n al›nmas›n› sa¤la-






                                              140
   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147