Page 95 - Güzel Söze Uymanın Önemi
P. 95
Harun Yahya (Adnan Oktar) 93
da ha da ar tı rır. Ya şa dık la rı ça re siz lik öy le bir bo yu ta va rır ki, top -
rak ol ma yı, yok ol ma yı is ter ler, ama bu da ka bul edil mez:
Şüp he siz suç lu-gü nah kar lar, ce hen nem aza bı için de sü -
re siz ka la cak lar dır. On lar dan (azap) ha fif le til me ye cek
ve or da on lar umut la rı nı kay bet miş kim se ler dir. Biz
on la ra zul met me dik; an cak on la rın ken di le ri za lim ler -
dir. (Ce hen nem bek çi si ne:) "Ey Ma lik (bek çi), Rab bin
bi zim işi mi zi bi tir sin" di ye hay kır dı lar. O: "Ger çek şu ki
siz, (bura da) ka la cak kim se ler si niz" de di. "An dol sun, si -
ze hak kı ge tir dik, fa kat si zin bir ço ğu nuz hak kı çir kin
gö rüp-tik si nen ler di niz." (Zuh ruf Su re si, 74-78)
El le ri bo yun la rı na bağ lı ola rak, sı kı şık bir ye ri ne atıl dık -
la rı za man, ora da yok olu şu is te yip-ça ğı rır lar. Bu gün bir
yok olu şu ça ğır ma yın, bir çok (ke re) yok olu şu is te yip-
ça ğı rın. (Fur kan Su re si, 13-14)
Tüm bun la rın ar dın da in sa nın as la unut ma ma sı ge re ken bir
ger çek da ha var dır: Dün ya da in san la ra ya pı lan her ha tır lat ma, her
uya rı, ve ri len her öğüt Al lah'tan dır. Al lah in san la rı, el çi le ri ve mü -
min kul la rı ara cı lı ğı ile hak di ne da vet eder. Yi ne ina nan lar ara cı -
lı ğı ile iyi li ği em re dip kö tü lük ten men eder, gön der di ği hak Ki -
tap'la doğ ru ile yan lı şı ayırt et me fır sa tı ta nır. Eğer bu in san lar bu
da vet le re uy maz lar sa, ölüm anı gel di ğin de bu ger çek le ri an la mak
ve ha re ke te geç mek için ar tık çok geç ola cak tır:
Bi zim da ya nıl maz-aza bı mı zı gör dük le ri za man, de di ler
ki: "Bir olan Al lah'a iman et tik ve O'na şirk koş tu ğu -
muz şey le ri de in kar et tik." Ama Bi zim da ya nıl maz-
aza bı mı zı gör dük le ri za man, iman la rı ken di le ri ne hiç -
bir ya rar sağ la ma dı. (Bu,) Al lah'ın kul la rı ara sın da sü -
rüp-gi den sün ne ti dir (ka nu nu dur). İş te ka fir ler bu ra da
hüs ra na uğ ra mış lar dır. (Mü min Su re si, 84-85)