Page 77 - Hayatın Gerçek Kökeni

Gerçek Do¤a Tarihi -I-

1. A¤›rl›¤›n tafl›nmas›: Denizlerde yaflayan canl›lar kendi a¤›rl›klar›-
n› tafl›mak gibi bir sorunla karfl›laflmazlar. Vücut yap›lar› da böyle bir iflle-
ve yönelik de¤ildir. Oysa karada yaflayanlar›n büyük bir k›sm› enerjileri-
nin %40'›n› vücutlar›n› tafl›mak için kullan›rlar. Kara yaflam›na geçti¤i id-
dia edilen bir su canl›s›n›n bu enerji ihtiyac›n› karfl›layabilecek yeni kas ve
iskelet yap›s›na gereksinim duymas› kaç›n›lmazd›r, fakat bu kompleks ya-
p›lar›n rastgele mutasyonlarla oluflmas› da mümkün de¤ildir.
Evrimcilerin, Cœlacanth ve benzeri bal›klar› "kara canl›lar›n›n atas›"
olarak hayal etmelerinin as›l nedeni ise, bu bal›klar›n yüzgeçlerinin ke-
mikli olufludur. Bu kemiklerin zamanla a¤›rl›k tafl›y›c› ayaklara dönüfltü-
¤ünü varsayarlar. Ancak bu bal›klar›n kemikleri ile kara canl›lar›n›n ayak-
lar› aras›nda çok temel bir fark vard›r: Bal›klardaki kemikler, canl›n›n
omurgas›na ba¤l› de¤ildir. Omurgaya ba¤l› olmad›klar› için de a¤›rl›k ta-
fl›ma gibi bir ifllev üstlenemezler. Kara canl›lar›nda ise kemikler do¤rudan
omurgaya ba¤l›d›r. Dolay›s›yla, bu yüzgeçlerin yavafl yavafl ayaklara dö-
nüfltükleri iddias› da temelsizdir.
2. S›cakl›¤›n korunmas›: Karada ›s› çok çabuk ve çok büyük farklar-
la de¤iflir. Bir kara canl›s›n›n, bu yüksek ›s› farkl›l›klar›na uyum sa¤laya-
cak bir metabolizmas› vard›r. Oysa denizlerde ›s› çok a¤›r de¤iflir ve bu de-
¤iflim karadaki kadar büyük farklar aras›nda olmaz. Denizlerdeki sabit s›-
cakl›¤a göre bir vücut sistemine sahip olan bir canl›, karada yaflayabilmek
için, karadaki s›cakl›k de¤iflimine uyum sa¤layacak korunma sistemini ka-
zanmak zorundad›r. Kuflkusuz bal›klar›n karaya ç›kar ç›kmaz rastlant›sal
mutasyonlar sonucunda böyle bir sisteme kavufltuklar›n› öne sürmek, son
derece saçmad›r.
3. Suyun kullan›m›: Canl›lar için kaç›n›lmaz bir ihtiyaç olan su, kara
ortam›nda az bulunur. Bu nedenle suyun, hatta nemin ölçülü kullan›lma-
s› zorunludur. Örne¤in deri, su kaybetmeyi ve buharlaflmay› önleyecek fle-
kilde olmal›d›r. Canl› susama duygusuna sahip olmal›d›r. Oysa suda yafla-
yan canl›lar›n susama duygusu bulunmaz ve derileri de susuz ortama uy-
gun de¤ildir.
4. Böbrekler: Su canl›lar›, baflta amonyak olmak üzere vücutlar›nda
biriken art›k maddeleri, bulunduklar› ortamda su bol oldu¤undan hemen
süzerek atabilirler. Tatl› su bal›¤›nda, nitrojen içeren at›klar›n ço¤u (yüksek
miktarlarda amonyak (NH ) dahil) solungaçlardan yay›lma yoluyla ç›kar.
3

75