Page 146 - Global Masonluk 1. Cilt
P. 146

GLOBAL MASONLUK


              dogmalard›r. Bunun en aç›k kan›t› da, Eski M›s›r, Eski Yunan gibi pagan
              medeniyetlerin bofl inançlar›n›n birer tekrar› olan bu köhne düflüncelerin
              ça¤›m›z›n bilimsel bulgular› taraf›ndan reddedilmesidir.

                    Sadece yaflam›n kökeni konusundaki bilimsel gerçekleri ve maso-
              nik inançlar› karfl›laflt›rmak, bu konuda fikir edinmek için yeterlidir.



                                              n
                                             ›

                                                  ö
                                                    k
                                                 K
                                            t
                                    "

                                  n
                                     H
                                          a
                                         y
                                        a
                                                                   y
                                                                    o
                                                                a
                                                                 r
                                                                         r
                                                                          ›
                                                                      l
                                                                       a
                                                        i
                                                         "
                                                     e
                                                       n
                                                             e
                                                              n

                                                           S
                                 ›
                       a
                        s
                    M
                    Masonlar›n "Hayat›n Kökeni" Senaryolar›
                         o
                              a
                               r
                           n
                            l
                    Evrim teorisi baflta da belirtti¤imiz gibi, canl›l›¤›n yarat›lmad›¤›,
              rastlant›lar ve do¤a kanunlar› ile kendili¤inden do¤du¤u ve geliflti¤i id-
              dias›na dayan›r. Bu teoriyi bilimsel yönden test etmek için, iddia etti¤i bu
              sürecin her aflamas›na bakmak ve gerçekten geçmiflte böyle bir evrim sü-
              reci yaflan›p yaflanmad›¤›n›, bunun mümkün olup olmad›¤›n› incelemek
              gerekir.
                    Bu sürecin ilk basama¤› ise, cans›z maddenin içinden kendi kendi-
              ne canl› bir organizman›n do¤mas› senaryosudur.
                    Bu senaryoyu incelemeden önce, biyolojide Pasteur'den bu yana
              geçerli olan bir kural› hat›rlatmak gerekir: "Hayat hayattan gelir." Yani
              canl› bir organizma, yine ancak canl› bir organizmadan do¤ar. Örne¤in,
              memeli hayvanlar, anneleri taraf›ndan do¤urularak dünyaya getirilir. Di-
              ¤er pek çok hayvan s›n›f›, anneleri taraf›ndan b›rak›lan yumurtalardan
              do¤arlar. Bitkiler tohumlar yoluyla ürer. Tek hücreli canl›lar, örne¤in bak-
              teriler ise, bölünerek ço¤al›rlar.
                    Bundan farkl› bir durum hiçbir zaman gözlemlenmemifltir. Dünya
              tarihi boyunca hiç kimse cans›z maddelerin biraraya gelip canl› bir varl›k
              meydana getirdi¤ini görmemifltir. Eski M›s›r'da, Eski Yunan'da veya Or-
              taça¤'da bunu gözlemlediklerini zanneden pek çok insan olmufltur elbet-
              te; M›s›rl›lar kurba¤alar›n Nil Nehrinin çamurundan ç›k›p f›rlad›¤›n› zan-
              netmifl, Aristo gibi eski Yunan felsefecileri bu inanc› korumufl, Ortaça¤'da
              ise farelerin tah›l ambarlar›ndaki bu¤daylar›n içinden peydah oldu¤u
                                             DGG
   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151