Page 64 - Evrim Açmazı 1. Cilt
P. 64
62 BEfi PARMAKLILIK HOMOLOJ‹S‹
rimci biyolog M. Coates, 1991 ve 1996 dan geldikleri varsayımı ile açıklamak da
yıllarında yayınladı¤ı iki ayrı bilimsel daha zayıf hale gelmektedir... Evrim adına
makaleyle, befl parmaklılık (penta- öne sürülen di¤er pek çok "dolaylı delil"
gibi, homolojiden gelen deliller de ikna
dactyl) olgusunun, birbirinden ba¤ımsız
edici de¤ildir, çünkü çok fazla anormallik-
olarak iki ayrı kez ortaya çıktı¤ını belirt-
le, çok sayıda karflı-örnekle ve kabul edil-
mektedir. Coates'e göre, befl parmaklı
mifl (evrimsel) tablo içine sı¤dırılamayan
yapı, hem Anthracosaurlarda hem de pek çok olguyla karflılaflılmaktadır. 65
amfibiyenlerde birbirinden ba¤ımsız
Befl parmaklılık homolojisi konusun-
olarak ortaya çıkmıfltır. 64 Bu bulgu, befl
daki evrimci iddiaya asıl darbe ise, mo-
parmaklılık olgusunun "ortak ata" varsa-
leküler biyolojiden gelmifltir. Evrimci
yımına delil oluflturamayaca¤ının bir
yayınlarda uzunca bir zaman savunulan
göstergesidir. (bkz. Ortak ata)
"beflparmaklılık homolojisi" varsayımı,
Evrimci tezi bu konuda zora sokan
bu parmak yapısına sahip (pentadactyl)
bir di¤er nokta da, söz konusu canlıların
olan farklı canlılarda, parmak yapıları-
hem ön hem de arka ayaklarının befler
nın çok farklı genler tarafından kontrol
parmaklı olmasıdır. Oysa evrimci litera-
edildi¤i anlaflıldı¤ında çökmüfltür. Ev-
türde ön ve arka ayakların tek bir "ortak
rimci biyolog William Fix, beflparmaklı-
ayak"tan geldikleri öne sürülmemektedir
lık hakkındaki evrimci tezin çöküflünü
ve ayrı ayrı gelifltikleri varsayılmaktadır.
flöyle anlatır:
Dolayısıyla ön ve arka ayakların yapısı-
nın da, farklı rastlantısal mutasyonlar so- Evrim konusunda homoloji fikrine sıkça
baflvuran eski ders kitaplarında, farklı
nucu, farklı olması beklenmelidir. Mic-
hayvanların iskeletlerindeki ayakların ya-
hael Denton bu konudan flöyle söz eder:
pısı üzerinde özellikle duruluyordu. Dola-
Gördü¤ümüz gibi karada yaflayan tüm yısıyla bir insanın kolunda, bir kuflun ve
omurgalıların ön ayakları aynı penta- bir yarasanın kanatlarında bulunan pen-
dactyl (befl parmaklı) dizayna sahiptir ve tadactyl (beflparmaklı) yapı, bu canlıların
bu da evrimci biyologlar tarafından, bu ortak bir atadan geldiklerine delil sayılı-
canlıların ortak bir atadan geldikleri flek- yordu. E¤er bu de¤iflik yapılar, mutasyon-
linde yorumlanmaktadır. Ancak arka lar ve do¤al seleksiyon tarafından zaman
ayaklarda da yine aynı pentadactyl tasa- zaman modifiye edilmifl aynı gen-komp-
rım vardır ve gerek kemik yapıları gerekse leksi tarafından yönetiliyor olsalardı, bu
embriyolojik geliflimleri yönünden ön teorinin de bir anlamı olacaktı. Ama ne
ayaklara çok benzerler. Ancak hiçbir ev- yazık ki durum böyle de¤ildir. Homolog
rimci, arka ayakların ön ayaklardan gel- organların, farklı türlerde tamamen farklı
di¤ini ya da arka ve ön ayakların ortak genler tarafından yönetildi¤i artık bilin-
bir kaynaktan evrimleflti¤ini savunma- mektedir. Ortak bir atadan gelen benzer
maktadır... Aslında, biyolojik bilgi arttık- genler üzerine kurulmufl olan homoloji
ça, canlılardaki benzerlikleri ortak ata- kavramı çökmüfl durumdadır. 66
Evrim Açmaz› (Ansiklopedik)