Page 156 - Ölüm Kıyamet Cehennem
P. 156
150 ÖLÜM KIYAMET CEHENNEM
zasını Allah’ın daha bu dünyadayken insana böyle yaşatması, bu
insanın ahirete gitmeden önce akıllanmasına ve tevbe ederek
yalnızca Allah’a yönelip dönmesine vesile olabilir. Burada ilah-
laştırılanın mutlaka bir insan olması da şart değildir. Kişilerin
zaafları farklı farklıdır. Mal, mülk, para, servet, itibar, kısaca
Allah’a ortak koşulan, şirk koşulan herhangi bir nesne ya da
kavram da aynı şekilde ilahlaştırılabilir.
Dünyada bunları kaybetmenin verdiği azap ise yalnızca, ce-
hennemdeki benzerinin çok küçük dozdaki bir yansımasıdır.
Bir ibret ve uyarı mahiyetindedir. Ahirete şirk dolu bir kalple
gideni ise cehennemde bu acının aslı ve süreklisi beklemekte-
dir. Yalnızca dünyadaki bu manevi azap bile kimi zaman öyle
şiddetli olur ki, bu acıyı çeken, kurtulmak için her türlü fizik-
sel işkenceyi bile bu manevi acıya tercih eder. Hatta ölüp kur-
tulabilmek için intihar bile edenler olur. Bu tarifsiz acıyı ifade
edebilmek için ise müşrik, “yüreğinin yandığını”, “ciğerinin
yandığını”, “içinin yandığını” söyler.
Nitekim Kuran’da cehennem azabının bu manevi yönü dik-
kat çekici bir şekilde vurgulanarak, “kalpleri yakan bir ateş”ten
söz edilmektedir:
Arkadan çekiştirip duran, kaş göz hareketleriyle alay
eden her kişinin vay haline;
Ki o, mal yığıp biriktiren ve onu saydıkça sayandır.
Gerçekten malının kendisini ebedi kılacağını sanıyor.
Hayır; andolsun o, ‘hutame’ye atılacaktır.
“Hutame”nin ne olduğunu sana bildiren nedir?
Allah’ın tutuşturulmuş ateşidir.
Ki o, yüreklerin üstüne tırmanıp çıkar.