Page 477 - Kuran Fihristi
P. 477

Harun Yahya (Adnan Oktar)

           nüz den olan oğul la rı nı zın eş le ri ve iki kız kar de şi bir ara ya ge -  (bi raz) uzak laş, böy le lik le bir ba kı ver ne ye baş vu ra cak lar?"
           tir di ği niz (ev li lik) ha ram kı lın dı. An cak (ca hi li ye de) ge çen geç-  (Hüd hüd'ün mek tu bu gö tü rüp bı rak ma sın dan son ra Sa ba me li -
           miş tir. Şüp he siz, Al lah, ba ğış la yan dır, esir ge yen dir. (4/23)  ke si Bel kıs:) De di ki: "Ey ön de ge len  ler ger çek ten ba na ol duk -
                                                  ça önem li bir mek tup bı ra kıl dı." "Ger çek şu ki bu Sü ley man'dan -
           HZ. SÜ LEY MAN (A.S.)                  dır ve 'Şüp he siz Rah man ve Ra him olan Al lah'ın adıy la' (baş la -
           Ve on lar Sü ley man'ın mül kü (nü büv ve ti) hak kın da şey tan la rın  mak ta)dır." (İçin de de:) "Ba na kar şı bü yük lük gös ter me yin ve
           an lat tık la rı na uy du lar. Sü ley man in kâr et me di; an cak şey tan lar  ba na Müs lü man ola rak ge lin" di ye (ya zıl mak ta dır). De di ki: "Ey
           in kâr et ti. On lar in san la ra sih ri ve Ba bil'de ki iki me le ğe Ha rut'a  ön de ge len ler bu işim de ba na gö rüş be lir tin siz (her şe ye) şa hid-
           ve Ma rut'a in di ri le ni öğ re ti yor lar dı. Oy sa o iki si: "Biz yal nız ca bir  lik et me dik çe ben hiç bir iş te ke sin (ka rar ve ren bi ri) de ği lim."
           fit ne yiz sa kın in kâr et me" de me dik çe hiç kim se ye (bir şey) öğ -  De di ler ki: "Biz kuv vet sa hi bi yiz ve zor lu sa vaş çı la rız. İş ko nu -
           ret mez ler di. Fa kat on lar dan er kek le ka rı sı nın ara sı nı açan şe yi  sun da ka rar se nin dir, ar tık sen bak ne yi em re der sen (biz uy gu -
           öğ re ni yor lar dı. Oy sa onun la Al lah'ın iz ni ol ma dık ça hiç kim se ye  la rız). De di ki: "Ger çek  ten hü küm dar lar bir ül ke ye gir dik le ri za -
           za rar ve  re mez ler di. Bu na rağ men ken di le ri ne za rar ve re cek ve  man ora sı nı boz gu na uğ ra tır lar ve hal kın dan onur sa hi bi olan-
           ya rar sağ la ma ya cak şe yi öğ re ni yor lar dı. An dol sun on lar bu nu  la rı hor ve aşa ğı lık kı lar lar; iş te on lar böy le ya par lar." "Ben on -
           sa tın ala nın ahi ret ten hiç bir pa yı ol ma dı ğı nı bil di ler; ken di ne fis-  la ra bir he di ye gön de re yim de, bir ba ka yım el çi ler ney le dö ner -
           le ri ni kar şı lı ğın da sat tık la rı şey ne kö tü; bir bil se ler di. (2/102)  ler." (El çi he di ye ler le) Sü ley man'a gel di ği za man: "Siz ler ba na
           Nuh'a ve on dan son ra ki pey gam ber le re vah yet ti ği miz gi bi sa na  mal ile yar dım da mı bu lun mak is ti yor su nuz? Al lah'ın ba na ver-
           da vah yet tik. İb ra him'e İs ma il'e İs hak'a Ya kub'a to run la rı na  di ği si ze ver di ğin den da ha ha yır lı dır; ha yır siz he di ye niz le se vi -
           İsa'ya Ey yub'a Yu nus'a Ha run'a ve Sü ley man'a da vah yet tik.  nip öğü ne bi lir si niz" de di. "Sen on la ra dön, biz on la ra öy le or  du -
           Da vud'a da Ze bur ver dik. (4/163)    lar la ge li riz ki, on la rın kar şı koy ma la rı müm kün de ğil ve biz on -
           Ve ona İs hak'ı ve Ya kub'u ar ma  ğan et tik hep si ni hi da ye te eriş-  la rı ora dan hor lan mış-aşa ğı lan mış ve kü çük dü şü rül müş ler ola-
                                              l
           tir dik; bun dan ön ce de Nuh'u ve onun so yun dan Da vud'u Sü ey -  rak sü rüp çı ka rı rız." (El çi nin git me sin den son ra Sü ley man:) "Ey
           man'ı Ey yub'u Yu suf'u Mu sa'yı ve Ha run'u hi da ye te ulaş tır dık.  ön de ge len ler, on lar ba na tes lim ol muş (Müs lü man)lar ola rak
           Biz iyi lik ya pan la rı iş te böy le ödül len di ri riz. (6/84)  gel me den ön ce, siz den kim onun tah tı nı ba na ge ti re bi lir?" de di.
           Sü ley man için de fır tı na bi çi min de esen rüz ga ra (bo yun eğ dir -  Cin ler den if rit: "Sen da ha ma ka mın dan kalk ma dan ben onu sa -
           dik) ki ken di em riy le için de be re ket ler kıl dı ğı mız ye re akıp gi der-  na ge ti re bi li rim, ben ger çek ten bu na kar şı ke sin ola rak gü ve ni -
           di. Biz her şe yi bi len le riz. Onun için de niz de dal gıç lık ya pan ve  lir bir gü ce sa hi bim." de di. Ken di ya nın da ki tap tan il  mi olan bi ri
           bun dan baş ka iş(ler) de gö ren şey tan lar dan kim se le ri de (em ri -  de di ki: "Ben (gö zü nü açıp ka pa ma dan) onu sa na ge ti re bi li rim."
           ne ver dik). Biz on la rın ko ru yu cu la rı idik. (21/81-82)  Der ken (Sü ley man) onu ken di ya nın da du rur va zi yet te gö rün ce
           An dol sun Da vud'a ve Sü ley man'a bir ilim ver  dik: "Bi zi inan mış  de di ki: "Bu Rab bi min faz lın dan dır O'na şük re de cek mi yim yok -
           kul la rın dan bir ço ğu na gö re üs tün kı lan Al lah'a ham dol sun." de -  sa nan kör lük ede cek mi yim di ye be ni de ne mek te ol du ğu için
           di ler. Sü ley man Da vud'a mi ras çı ol du ve de di ki: "Ey in san lar bi -  (bu ola ğa nüs tü olay ger çek leş ti). Kim şük re der se ar tık o ken di -
           ze kuş la rın ko nuş ma-di li öğ re til di ve bi ze her şey den (bol bir ni -  si için şük ret miş tir kim nan kör lük eder se ger çek ten be nim Rab -
           met) ve ril di. Ger çek ten bu apa çık bir üs tün lük tür." Sü ley man'a  bim Ga ni (hiç bir şe ye ve kim se ye ih ti ya cı ol ma yan)dır Ke rim
           cin ler den in san lar dan ve kuş lar dan or du la rı top lan dı ve bun lar  olan dır. De di ki: "Onun tah tı nı de ği şik li ğe uğ ra tın, bir ba ka lım
           bö lük ler ha lin de da ğı tıl dı. Ni ha yet ka rın ca va di si ne gel dik le rin -  doğ ru ola nı bu la bi le cek mi, yok sa bul ma yan lar dan mı ola cak?
           de bir di şi ka rın ca de di ki: "Ey ka rın ca top lu lu ğu, ken di yu va la -  Böy le ce (Bel kıs) gel di ği za man ona: "Se nin tah tın böy le mi?"
           rı  nı za gi rin, Sü ley man ve or du la rı, far kın da ol mak sı zın si zi kı -  de nil di. De di ki: "Tıp kı ken di si. Bi ze on dan ön ce ilim ve ril miş ti
           rıp-geç me sin." (Sü ley man) Bu sö zü üze ri ne te bes süm edip gül -  ve biz Müs lü man ol muş tuk." Al lah'tan baş ka tap mak ta ol du ğu
           dü ve de di ki: "Rab bim ba na an ne ve ba ba ma ver di ğin ni me te  şey ler onu (Müs lü man ol mak tan) alı koy muş tu. Ger çek te o in kâr
           şük ret me mi ve hoş nut ola ca ğın sa lih bir amel de bu lun ma mı il -  eden bir ka vim den di. Ona: "Köş ke gir" de nil di. Onu gö rün ce de -
           ham et ve be ni rah me tin le sa lih kul la rın ara sı na kat." Kuş la rı  rin bir su san dı ve (ete ği ni çe ke rek) ayak la rı nı aç tı. (Sü ley man:)
           de net le dik ten son ra de di ki: "Hüd hüd'ü ne den gö re mi yo rum  De di ki: "Ger çek te bu say dam cam dan ol ma dü zel til miş bir
           yok sa kay bo lan lar dan mı ol du?" "Onu ger çek ten şid det li bir  köşk-ze min dir." De di ki: "Rab bim ger çek ten ben ken di me zul-
           azab la azab lan dı ra ca ğım ya da onu bo ğaz la ya ca ğım ve ya o  met  tim; (ar tık) ben Sü ley man'la bir lik te alem le rin Rab bi olan
           ba na apa  çık olan bir de lil ge tir me li dir." Der ken uzun za man  Allah'a tes lim ol dum." (27/15-44)
           geç me den gel di ve de di ki: "Se nin ku şa ta ma dı ğın (öğ re ne me -  Sü ley man için de sa bah gi di şi bir ay ak şam dö nü şü bir ay (me -
           di ğin) şe yi ben ku şat tım ve sa na Sa ba'dan ke sin bir ha ber ge -  sa fe) olan rüz ga ra (bo yun eğ dir dik); eri miş ba kır ma de ni ni ona
           tir dim." "Ger çek ten ben on la ra hük met mek te olan bir ka dın bul-  sel gi bi akıt tık. Onun eli al tın da Rab bi nin iz niy le iş gö ren bir kı -
           dum ki, ona her şey den (bol ca) ve ril miş tir ve bü yük bir tah tı var."  sım cin ler var dı. On lar dan kim Bizim em ri miz den çı kıp-sa pa cak
           "Onu ve kav mi ni Al lah'ı bı ra kıp da gü ne şe sec de et mek te ler ken  ol sa ona çıl gın ate şin aza bın dan tad dı rır dık. Ona di le di ği şe kil -
           bul dum, şey tan on la ra yap tık la rı nı süs le miş tir böy le ce on la rı  de ka le ler, hey kel ler, ha vuz bü yük lü ğün de ça nak lar ve ye rin -
           (doğ ru) yol dan alı koy muş tur; bun dan do la yı on lar hi da yet bul-  den sö kül me yen ka zan lar ya par lar dı. "Ey Da vud ai le si şük re -
           mu yor lar." "Ki on lar gök ler de ve yer de sak lı ola  nı or ta ya çı ka -  de rek ça lı  şın." Kul la rım dan şük re den ler az dır. Böy le ce onun
           ran ve si zin giz le dik le ri ni zi ve açı ğa vur duk la rı nı zı bi len Al lah'a  (Sü ley ma nın) ölü mü ne ka rar ver di ği miz za man ölü mü nü on la ra
           sec de et me sin ler di ye (yap mak ta dır lar)." "O Al lah O'ndan baş -  asa sı nı ye mek te olan bir ağaç kur dun dan baş ka sı ha ber ver-
           ka ilah yok tur bü yük Arş'ın Rab bi dir." (Sü ley man:) "Du rup bek-  me di. Ar tık o ye re yı kı lıp-dü şün ce açıkça or ta ya çık tı ki şa yet
           le ye ce ğiz doğ ru yu mu söy le din yok sa ya lan cı lar dan mı ol dun?"  cin ler gay bı bil miş ol sa lar dı böy le si ne aşa ğı la nı cı bir azab için-
           de di. "Bu mek tu bum la git, onu ken di le ri ne bı rak son ra on lar dan  de ka lıp-ya şa maz lar dı. (34/12-14)
                                                                                   475
   472   473   474   475   476   477   478   479   480   481   482