Page 42 - Hz İbrahim (as) ve Hz Lut (as)
P. 42

Hz. İbrahim (as) ve Hz. Lut (as)





                       Allah Kuran'da Hz. İbrahim (as)'ın babası Azer'e yaptığı
                  tebliği şu ayetlerle anlatmaktadır:
                       Ha ni İb ra him, ba ba sı Azer'e (şöy le) de miş ti: "Sen put la rı
                       ilah lar mı edi ni yor sun? Doğ ru su, ben se ni ve kav mi ni
                       apa çık bir sa pık lık için de gö rü yo rum." (Enam Su re si, 74)

                       Ha ni ba ba sı na de miş ti: "Ba ba cı ğım, işit me yen, gör me yen
                       ve se ni her han gi bir şey den ba ğım sız laş tır ma yan şey le re
                       ni ye ta pı yor sun? "Ba ba cı ğım, ger çek şu ki, ba na, sa na gel -
                       me yen bir ilim gel di. Ar tık ba na ta bi ol, se ni düz gün bir
                       yo la ulaş tı ra yım." (Mer yem Su re si, 42-43)
                       Hz. İbrahim (as)'ın babasına yaptığı tebliğde iman edenle-
                  rin örnek alması gereken en önemli hususlardan biri, inkar

                  eden kişi ne kadar kibirli ve zorlu olursa olsun, ona Allah'ın
                  emir ve tavsiyeleri anlatılırken sabırlı davranılması ve güzel bir
                  anlatım yapılması gerektiğidir.
                       Hz. İbrahim (as)'ın bu tutumu aynı Hz. Musa (as)'ın Fira-
                  vun'a tebliğindeki tutumu gibidir. Hz. Musa (as) da, Allah'ın
                  "Ona yumuşak söz söyleyin, umulur ki öğüt alıp-düşünür ve-
                  ya içi titrer-korkar." (Taha Suresi, 44) emri gereği Firavun'a teb-
                  liğ yaparken ılımlı ve sabırlı bir üslup kullanmıştır.
                       Hz. İbrahim (as)'ın babasına yaptığı tebliği ve babasının

                  verdiği karşılığı Allah ayetlerinde şöyle haber verir:
                       "Ba ba cı ğım, şey ta na kul luk et me, kuş ku suz şey tan, Rah -
                       man (olan Al lah)a baş kal dı ran dır."

                       "Ba ba cı ğım, ger çek ten ben, sa na Rah man ta ra fın dan bir
                       aza bın do ku na ca ğın dan kor ku yo rum, o za man şey ta nın
                       ve li si olur sun."
                       (Ba ba sı) De miş ti ki: "İb ra him, sen be nim ilah la rım dan
                       yüz mü çe vi ri yor sun? Eğer bir son ver me ye cek olur san,
                       an dol sun, se ni ta şa tu ta rım; uzun bir sü re ben den uzak -
                       laş, git."

                                               40
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47