Page 40 - Hz İbrahim (as) ve Hz Lut (as)
P. 40
Hz. İbrahim (as) ve Hz. Lut (as)
An cak bir ki şi yi Ku ran'da kas te di len an lam da uya rıp-kor -
ku ta bi le cek olan lar, sa de ce Al lah'a sa mi mi ola rak iman eden,
O'ndan iç li bir say gıy la kor kup sa kı nan, ih las sa hi bi Müs lü man -
lar dır. Al lah on la ra doğ ru yu yan lış tan ayır ma gü cü, hik met ve
akıl ver miş tir. Ko nu şu lan ki şi nin ka rak te ri ne, ruh ha li ne ve ha -
ya ta ba kış açı sı na gö re an la tım ya pıl ma sı, sö zün en gü zel şe kil -
de söy len me si, kar şı ta ra fın ver di ği tep ki le rin çok iyi de ğer len -
di ril me si ve bu tep ki le re gö re ye ni yön tem ler iz len me si ge re kir.
Bir ki şi ye da hi teb liğ de bu lun mak cid di bir ça ba ge rek ti rir ken,
tüm top lu mu uyar mak ve hat ta Ku ran'da bah se dil di ği gi bi "ba -
ba la rı uya rıl ma mış ka vim le re", ya ni din ah la kın dan uzak ya şam
sü ren, bil gi siz kit le le re di ni an lat mak ol duk ça ağır bir so rum lu -
luk tur. Al lah bir aye tin de teb li ğin "hik met le ve gü zel öğüt le" ya -
pıl ma sı nı şöy le em re der:
Rab bi nin yo lu na hik met le ve gü zel öğüt le ça ğır ve on lar -
la en gü zel bir bi çim de mü ca de le et. Şüp he siz se nin Rab -
bin yo lun dan sa pa nı bi len dir ve hi da ye te ere ni de bi len -
dir. (Nahl Su re si, 125)
Her Müs lü man, Al lah'ın var lı ğı nı ve Ku ran ah la kı nın gü -
zel lik le ri ni mut la ka di ğer in san la ra da an la tıp tav si ye et mek le
yü küm lü dür. Al lah Ku ran'da bu nun yön tem le ri ni de öğ ret miş -
tir. Ku ran ayet le rin de iman eden le rin ön ce lik le ya kın la rı nı
Al lah'a ve ahi ret gü nü ne iman et me ye da vet et me le ri ni bil dir -
miş tir. Rab bi miz ayet le rin de şu şe kil de bu yur mak ta dır:
Al lah ile be ra ber baş ka bir ila ha yal va rıp-ya kar ma, son ra
aza ba uğ ra tı lan lar dan olur sun. (Ön ce lik le) En ya kın hı -
sım la rı nı (aşi re ti ni) uyar. (Şu ara Su re si, 213-214)
Hz. İbrahim (as)'ın babasına yaptığı tebliğ, bu konuya ör-
nektir. Hz. İbrahim (as) babasına putlara tapınmanın Allah'a
ortak koşmak anlamına geldiğini ve insanın bir tek Allah'a kul-
luk etmesi gerektiğini çok hikmetli bir biçimde anlatmıştır.
38
