Page 89 - Konuşan Kuşlar Mucizesi

87

ve ayaklar› befl parmakl›d›r. Hatta kufllar›n ve yarasalar›n kemik
yap›lar› da bu temel tasar›ma uygundur. Evrimciler ise tüm bu
canl›lar›n tek bir ortak atadan geldi¤ini iddia etmektedirler ve

befl parmakl›l›k olgusunu da uzun zaman buna delil saym›fllard›r.
Oysa bugün evrimciler bile, aralar›nda hiçbir evrimsel iliflki
kuramad›klar› farkl› canl› gruplar›nda befl parmakl›l›k özelli¤i
oldu¤unu kabul etmektedirler. Örne¤in evrimci biyolog M. Co-
ates, 1991 ve 96 y›llar›nda yay›nlad›¤› iki ayr› bilimsel makaley-
le, befl parmakl›l›k (pentadactyl) olgusunun, birbirinden ba¤›ms›z

olarak iki ayr› kez ortaya ç›kt›¤›n› belirtmektedir. Coates'e göre,
befl parmakl› yap›, hem anthracosaurlarda hem de amfibiyenler-
31
de birbirinden ba¤›ms›z olarak ortaya ç›km›flt›r. Bu bulgu, befl
parmakl›l›k olgusunun "ortak ata" varsay›m›na delil oluflturama-

yaca¤›n›n bir göstergesidir.

Bugün evrimciler bile, aralar›nda
hiçbir evrimsel iliflki kuramad›klar›
farkl› canl› gruplar›nda befl par-
makl›l›k özelli¤i oldu¤unu kabul
etmektedirler. Bir kurba¤an›n, ker-
tenkelenin, sincab›n ya da may-
munun el ve ayaklar› befl parmak-
l›d›r. Hatta kufllar›n ve yarasalar›n
kemik yap›lar› da bu temel tasar›-
ma uygundur. Görüldü¤ü gibi can-
l›lar aras›ndaki benzerlikler evrime
de¤il, ortak tasar›mla yarat›l›fla
delil oluflturmaktad›r.