Page 21 - Atatürk Ansiklopedisi 2. Cilt

19

Harun Yahya

Halkç›l›k

Atatürk, halkç›l›k ilkesiyle, Türk Milletini, s›n›f esas›na da-
yal› sosyalizm, komünizm gibi milli birlik ve beraberli¤i yok

edici, Türk’ün yüksek karakterine ters düflen zararl› ak›mlar-
dan korumay› amaçlam›fl, s›n›f ve zümre hakimiyetine son
vermeyi esas alm›flt›r.

“Atatürkçülükte halkç›l›k, sosyalizm ya da komünizm gibi zararl›
olan ak›m ve ideolojelerdeki ifadeler d›fl›nda tamamen farkl› bir ma-
na tafl›r. Marksist-Leninist düflünceye ba¤l› olanlar millet anlay›fl›
yerine halklar, halk idaresi yerine proleterya diktatörlü¤ü, Cumhuri-
yet yerine de tek partili muhalefetsiz bir parlamento ve halk›n devle-
te köleli¤i esas›n› koymufllard›r.” 24

Halkç›l›k uygulamas› ile halk, kendi belirledi¤i yönetimiy-
le, tam bir demokrasi yöntemi gerçeklefltirir. Bu ilkeyle, top-

lum içindeki s›n›flar problemi ortadan kald›r›l›r; böylece, kifli
ya da zümrelerin birbirleri üzerindeki tahakkümleri engellen-
mifl, herkes kanunlar ve hukuk yönünden eflit say›lm›fl, kifli
hak ve özgürlüklerini hiçe sayan uygulamalar ortadan kald›-
r›lm›fl olur. Çünkü Halkç›l›k ilkesine göre, herkes eflittir ve her-

kes halkt›r.
Afet ‹nan’›n Medeni Bilgiler kitab›ndaki, Atatürk’ün el yaz-
malar›nda, bu konu flöyle aç›klanm›flt›r:

“Biz memleket halk›, kifli ve çeflitli s›n›f mensuplar›n›n birbirlerine
yard›mlar›n› ayn› k›ymet ve nitelikte görürüz. Hepsinin menfaatleri-
nin ayn› derecede ve ayn› eflitlik duygusu ile karfl›lanmas›na çal›fl-
mak isteriz. Bu fleklin, milletin genel refah›, devlet bünyesinin sa¤-
lamlaflt›r›lmas› için daha uygun oldu¤u kanaatindeyiz. Bizim düflün-
cemizde; çiftçi, çoban, amele, tüccar, sanatkar, asker, doktor, k›sacas›