Page 61 - Kuran'da Sabrın Önemi
P. 61

Harun Yahya (Adnan Oktar)               59



            çe ki ci gö rün se ve hoş la rı na git se bi le sab re der, doğ ru ola nın
            vic dan la rı nın sö zü ol du ğu nu bil dik le ri için mut la ka ona uyar lar.

              Mü min ler ha yat la rı bo yun ca her an iç le rin de bu yar gı la ma yı
            ya par ve en doğ ru olan tav rı se çer ler. Bu du ru ma Pey gam ber
            Efen di miz (sav)'in dö ne min de ya şa mış olan sa lih Müs lü man lar -
            dan ör nek ver mek müm kün dür. Nur Su re si’nde ki ör tün mey le
            il gi li ayet ler Hic ret ten son ra ki dö nem de in di ril miş tir. Bu dö -
            nem de ki Müs lü man ka dın la rın gü  zel ta vır la rı şöy le an la tıl mak -
            ta dır:

                “Şey be kı zı Sa fi ye an la tı yor ve di yor ki: Biz Hz. Ai şe’nin ya nın da
                iken bir kı sım ha nım lar Ku reyş li ka dın la rın du ru mu nu ve fa zi let le  -
                ri ni an lat mış lar dı. Bu nun üze ri ne Hz. Ai şe bu yur du lar ki; "mu hak  -
                kak ki Ku reyş li ka dın la rın üs tün lü ğü var dır. Ama Al lah’a ye min
                ede rim ki, ben An sar’ın ka dın la rın dan da ha çok Al lah’ın Ki ta bı nı
                tas dik eden ve Kur’an’a ina nan fa zi let li kim se ler gör me dim." Nur
                Su re si’nde ki “baş ör tü le ri ni ya ka la rı nın üzer le ri ne koy sun lar”
                ayet-i ke ri me si na zil ol du ğun  da ko ca la rı on la rın yan la rı na git ti ler
                ve ken di le ri ne Al lah (cc)’ın bu ko nu da in zal bu yur du ğu aye ti oku  -
                du lar. Her bir ki şi ka rı sı na, kı zı na, ba cı sı na ve ya kın la rı na bu aye  -
                ti oku yor du. İç le rin den hiç bir ha nım baş ör tü sü nü ya ka la rı üze ri  -
                ne koy maz ol ma dı. Al lah’ın in dir di ği ki ta bın da ki hük mü ne inan  -
                dık la rın dan ve tas dik et tik le rin den ör tü le ri ne bü rün dü ler...” (İbn-i
                Ke sir, Ha dis ler le Ku ran-ı Ke rim Tef si ri, cilt:11, syf. 5880)

              Pey gam be ri miz (sav) dö ne min de mü min ka dın lar Ce nab-ı
            Al lah’ın te set tür ko nu sun da ki em ri ni iş te böy le si ne bü yük bir
            şevk ve is tek le kar şı la mış lar, vic dan la rı na uya rak he men ita at
            et miş ler di. On lar dan son ra ge len Müs lü man lar da ay nı şevk ve
   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66