Page 62 - Kuran'da Sabrın Önemi
P. 62

60                    KURAN'DA SABRIN ÖNEM‹



            ka rar lı lık la bu em ri ye ri ne ge tir miş ler dir. Mü min ka dın lar Yü -

            ce Al lah’ın te set tür ko nu sun da ki em ri ne ti tiz lik gös te re rek
            hem dün ya da say gın, onur lu, hu zur lu ve mut lu bir ya şam sü -
            rer ler hem de ahi ret te Al lah’tan gü zel bir kar şı lık umar lar.
              Müs lü man la rın vic dan la rı nı kul lan ma la rıy la il gi li ola rak gün lük
            ha yat tan başka bir örnek daha verebiliriz. Söz ge li mi ki mi za -
            man in sa nın nef si onu ben cil ce dav ran ma ya ça ğı rır ken, vic da nı
            da fe da kar ca bir ta vır ser gi le me ye ça ğı ra  bi lir. İn sa nın önem li

            bir işi var ken ya da en yor gun ol du ğu an da da ha acil ih ti yaç içe -
            ri sin de bu lu nan bir kim se ye yar dım et me si ge re ke bi lir. Yi ne
            ay nı şe kil de, ken di ih ti yaç duy du ğu bir şe yi da ha faz la ih ti ya cı
            olan bi riy le pay laş ma sı, hat ta elin de ki le rin ta ma mı nı o ki şi ye
            ver me si ge re ke bi lir. Vic da nı na uyan in san hiç te red düt et me -
            den gü zel olan tav rı gös te rir, ya ni ih ti yaç için de ki ki şi le re elin -

            den gel di ğin ce yar dım eder. Ku ran'da Pey gam be ri miz (sav) dö -
            ne min de ya şa yan Müs lü man la rın gös ter di ği bu ah la kın bir ör -
            ne ği şöy le ve ril miş tir:
                Ken di le rin den ön ce o yur du (Me di ne'yi) ha zır la yıp
                ima nı (gö nül le ri ne) yer leş ti ren ler ise, hic ret eden le ri
                se ver ler ve on la ra ve ri len şey ler den do la yı iç le rin de
                bir ih ti yaç (ar zu su) duy maz lar. Ken di le rin de bir açık -
                lık (ih ti yaç) ol sa bi le (kar deş le ri ni) öz ne fis le ri ne ter -
                cih eder ler. Kim nef si nin 'cim ri ve ben cil tut ku la rın -
                dan' ko run muş sa, iş te on lar, fe lah (kur tu luş) bu lan lar -
                dır. (Haşr Su re si, 9)

              İş te mü min le rin Ku ran'da ör nek ve ri len bu tav rı, vic da na uy -
            ma ko nu sun da gös ter dik le ri üs tün sab rın bir so nu cu dur.
   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67