Page 504 - Risale-i Nur - Mektubat

506 MEKTUBÂT

Sahife No:

ِ
Yalnız ْللّ ُ ٰ ِ ا ِ ْ لا ْ ْ ا ْ ٰل ْ ه ْ ْ ا ْ َّلا ْ ا diyen, ْللّا ْ ْ لو ْ س ْ رْ ْ م ْ ح ْ م ْ د ُ َّ demeyen Ehl-i
ُ
ٰ
ُ
Necat olabilir mi?" sualine karşı mühim bir cevabdır.

A l t ı n c ı s ı : .................................................................336-338

Birinci Mebhas'taki şeytanla münazaranın çirkin tabiratlarının
sebeb-i zikrini bildiriyor. Hem mühim bir temsil ile, hizb-üş şeytanı en
dar ve en muhal ve en menfur bir mevkie sıkıştırıyor. Meydanı Hizb-ül
Kur'an hesabına zabtederek, herbir Hal-i Ahmediye (A.S.M.) herbir
Haslet-i Muhammediye (A.S.M.) herbir Tavr-ı Nebevî (A.S.M.) o
kuvvetli temsile göre birer Mu’cize hükmüne geçip, Nübüvvetini isbat
ettiğini gösterir.

Y e d i n c i s i : ...............................................................338-340

Vehham ve zarardan sakınmak için bizden uzaklaşan bazı
dostların Kuvve-i Maneviyelerini teyid için ve Hizmetimizden bazı
maksadlarla çekilen ve maksadlarının aksiyle tokat yiyenleri, çok
misallerden yedi küçük misal ile gösterir ki; siperini bırakıp kaçanlar,
daha ziyade yaralanırlar.

S e k i z i n c i s i : ...........................................................340-342

Diyorlar ki: "Elfaz-ı Kur'aniye ve Zikriye ve Tesbihatların her-
birinden, bütün Letaif-i İnsaniye hisselerini istiyorlar. Manaları
bilinmezse, hisse alınmaz; öyle ise tercüme edilse daha iyi değil mi?"
diye olan müdhiş ve mugalatalı şu suale karşı, gayet mühim ve ibretli ve
zevkli bir cevabdır. Elfaz-ı Kur'aniye ve Nebeviye (A.S.M.) manalara,
camid ve ruhsuz libas değiller; belki hayatdar feyiz-aver cildlerdir.
Zîhayat bir cesed soyulsa, elbette ölür. Hem lisan-ı nahvî olan Elfaz-ı
Kur'aniyedeki İ'caz ve Îcaz, hakikî tercümeye mani olduğunu gösterir.

D o k u z u n c u s u : ......................................................342-344

"Ehl-i Sünnet ve Cemaat olan Ehl-i Hak dairesinin haricinde
Ehl-i Velayet bulunabilir mi?" sualine, mühim ve merak-aver bir
cevabdır.