Page 122 - Kuran'da İhlas
P. 122
Kuran’da İhlas
l
l
l
bir e ri nin dos tu, ve i si ve kar de şi dir er ve her bi ri de ay nı ama -
l
l
l
ca hiz met et mek te dir er. Bir bir e ri ne ne ka dar des tek olur ar,
l
l
l
ne ka dar kuv vet sağ ar ar sa Al ah'ın rı za sı nı da o ka dar çok ka -
zan mış olur ar. Bu ne den e mü mi ne ya kı şan bir baş ka sı nın gü -
l
l
l
l
l
l
zel özel ik e rin den kıs kanç ık du yup onun a re ka be te gir mek
de ğil, tam ak si ne onu if ti har a al kış a yıp da ha da mü kem mel ol -
l
l
l
ma sı na yar dım cı ola bil mek tir. Ni te kim ih a sa uy gun olan da bu -
dur za ten. Pey gam be ri miz (sav) iman eden e rin ara sın da ki bu
l
l
l
l
ma ne vi bir i ği, sev gi ve dost u ğu şu şöz e riy e ifa de et mek te dir:
l
Müs ü man ar tek bir adam gi bi dir. O nun bir aza sı has ta ol du -
l
l
l
ğun da vü cu dun di ğer aza a rı da mü te es sir olur. 23
l
i
Be di üz za man Sa d Nur si bir baş ka sö zün de, mü min e rin,
l
l
l
l
re ka bet ve kıs kanç ı ğı bir bir e ri nin üs tün yön e riy e if ti har
ede rek ye ne bi e cek e ri ni ha tır at mış tır. Böy e bir ah ak içe ri -
l
l
l
l
l
sin de her ke sin ken di şah si ye ti ni bir ke na ra bı ra kıp, mü min
l
l
top u u ğu nun şah sı ma ne vi si içe ri sin de eri ye ce ği ni, bu du rum -
l
da da her gü zel özel i ğin as ın da tek tek her bi ri ne ait ol muş
l
l
ola ca ğı nı be irt miş tir:
l
Kar deş e ri ni zin ye te nek e ri ni şa hıs a rı nız da ve üs tün ük e ri ni
l
l
l
l
l
l
l
ken di niz de dü şü nüp, on a rın şe ref e riy e şük re de rek if ti har
et mek tir. Ta sav vuf ve ta ri kat eh i ara sın da "yok fi’ş şeyh, yok
l
l
f
fi’r re sul" de yi mi var. Ben so i de ği im. Fa kat on a rın bu ka -
l
ide si, bi zim mes ek te "yok fi’l ih van" su re tin de gü zel bir ka -
l
l
l
f
ide dir. Kar deş er ara sın da bu na "te a ni" de ni ir. Ya ni, bir bi rin -
l
l
de kay bol mak tır. Ya ni: Ken di nef si his e ri ni unu tup, kar deş e -
l
ri nin ye te nek ve his si ya tıy a fik ren ya şa mak tır. Zâ ten mes e -
l
l
l
ği mi zin esa sı kar deş ik tir. Pe der ile ev âd, şeyh ile mü rid ara -
120