Page 216 - Münafıklarla Mücadelenin Önemi
P. 216
Münafıklıkla Mücadelenin Önemi
münafıklar. Fakat çok masum gösterir münafık kendini.
Masumluk zırhına bürür münafık kendini, öyle bir maske
takar. Bakarsın pırıl pırıl adam havasındadır böyle, tertemiz
gösterir. Mesela Dırar mescidini yapıyorlar, çok muazzam bir
mescid. "Ya Resullullah! Bizim sana bir müjdemiz var" diyorlar.
"Biz güzel bir mescid yaptık, siz de teşrif edin efendim" diyor-
lar, Dırar mescidine. Halbuki kahpeler Peygamber (sav)'e sui-
kast için oraya silah doldurmuşlar, mescidin içerisine. Suikast
yapacaklar Peygamberimiz (sav)'e. Bir de övüyorlar da mesci-
di. "Buraya kadın, çocuk falan da gelmiyor" diyorlar, aralarında
konuşuyorlar. Çünkü Resulullah (sav)'in mescidine hanımlar da
geliyor, çocuklar da geliyor. Hatta şakalaşıyorlar, koşuşturu-
yorlar mescidin içerisinde. Onların ağır ve azametli, böyle ena-
niyetli yapılarına zıt. Münafık hiç hoşlanmaz çocuktan, nefret
eder. Kadın ve çocuk münafığın en illet olduğu şeydir, hiç
hoşlanmazlar. Böyle ağır enaniyetli olmak münafık için vaz-
geçilmez bir istektir. Kendini büyük görür münafık. Ama ne
kadar büyük görür biliyor musun? Haşa, Allah'tan daha büyük
görür. Onu kendi kendine söyler münafık, kendi aralarınday-
ken söylerler. Müslümana söylemez. Müslümana söylediği
sadece şöyledir; mesela kendisinin, farzedelim Peygamber
Efendimiz (sav) zamanındaysa Peygamberimiz (sav)'den daha
üstün olduğunu söyler. Mesela, "ben kadınlardan uzak duruyo-
rum" diyor. "Ben hevasına, nefsine hakim olan bir insanım."
"Resulullah (sav) ne yapıyor?" diyor, "Çok fazla kadınla evli, çok
fazla cariyesi var" diyor. "Akşam hanımlarıyla beraber oluyor"
214