Page 163 - Darwin'in Varislerine
P. 163

Harun Yahya (Adnan Oktar)


              rında görülen kemikler befl sıra halinde dizilirler.
                   Evrimciler ise tüm bu canlıların tek bir ortak atadan geldi¤ini id-

              dia etmifller ve befl parmaklılık olgusunu da uzun zaman buna delil
              olarak benimsemifllerdir. Ancak tetrapodların farklı farklı grupların-
              da yapılan incelemelerin yanı sıra, moleküler biyoloji ve genetikteki
              ilerlemeler de bu iddianın bilimsel bir temeli olmadı¤ını ortaya çıkar-
              mıfltır.
                   Örne¤in evrimci biyolog M. Coates, 1991 ve 96 yıllarında yayın-
              ladı¤ı iki ayrı bilimsel makaleyle, befl parmaklılık (pentadactyl) olgu-
              sunun, birbirinden ba¤ımsız olarak iki ayrı kez ortaya çıktı¤ını belirt-
                       8
              mektedir . Coates'e göre, befl parmaklı yapı, hem anthracosaurlarda
              hem de amfibiyenlerde birbirinden ba¤ımsız olarak ortaya çıkmıfltır.
              Bu bulgu, befl parmaklılık olgusunun "ortak ata" varsayımına delil
              oluflturamayaca¤ının bir göstergesidir.
                   Befl parmaklılık homolojisi konusundaki evrimci iddiaya asıl
              darbe ise, moleküler biyolojiden gelmifltir. Evrimci yayınlarda uzun-
              ca bir zaman savunulan "befl parmaklılık homolojisi" varsayımı, bu
              parmak yapısına sahip (pentadactyl) olan farklı canlılarda, parmak
              yapılarının çok farklı genler tarafından kontrol edildi¤i anlaflıldı¤ın-
              da çökmüfltür. Evrimci biyolog William Fix, befl parmaklılık hakkın-
              daki evrimci tezin çöküflünü flöyle anlatır:

                   "Evrim konusunda homoloji fikrine sıkça baflvuran eski ders kitapların-
                   da, farklı hayvanların iskeletlerindeki ayakların yapısı üzerinde özel-
                   likle duruluyordu. Dolayısıyla bir insanın kolunda, bir kuflun kanatla-
                   rında ve bir balinan›n yüzgeçlerinde bulunan pentadactyl (beflparmak-
                   lı) yapı, bu canlıların ortak bir atadan geldiklerine delil sayılıyordu.
                   E¤er bu de¤iflik yapılar, mutasyonlar ve do¤al seleksiyon yoluyla za-
                   man zaman modifiye edilmifl aynı gen-kompleksi tarafından yönetili-
                   yor olsalardı, bu teorinin de bir anlamı olacaktı. Ama ne yazık ki du-
                   rum böyle de¤ildir. Homolog organların, farklı türlerde tamamen fark-
                   lı genler tarafından yönetildi¤i artık bilinmektedir. Ortak bir atadan ge-






                                             161
   158   159   160   161   162   163   164   165   166   167   168