Page 163 - Darwin'in Varislerine
P. 163
Harun Yahya (Adnan Oktar)
rında görülen kemikler befl sıra halinde dizilirler.
Evrimciler ise tüm bu canlıların tek bir ortak atadan geldi¤ini id-
dia etmifller ve befl parmaklılık olgusunu da uzun zaman buna delil
olarak benimsemifllerdir. Ancak tetrapodların farklı farklı grupların-
da yapılan incelemelerin yanı sıra, moleküler biyoloji ve genetikteki
ilerlemeler de bu iddianın bilimsel bir temeli olmadı¤ını ortaya çıkar-
mıfltır.
Örne¤in evrimci biyolog M. Coates, 1991 ve 96 yıllarında yayın-
ladı¤ı iki ayrı bilimsel makaleyle, befl parmaklılık (pentadactyl) olgu-
sunun, birbirinden ba¤ımsız olarak iki ayrı kez ortaya çıktı¤ını belirt-
8
mektedir . Coates'e göre, befl parmaklı yapı, hem anthracosaurlarda
hem de amfibiyenlerde birbirinden ba¤ımsız olarak ortaya çıkmıfltır.
Bu bulgu, befl parmaklılık olgusunun "ortak ata" varsayımına delil
oluflturamayaca¤ının bir göstergesidir.
Befl parmaklılık homolojisi konusundaki evrimci iddiaya asıl
darbe ise, moleküler biyolojiden gelmifltir. Evrimci yayınlarda uzun-
ca bir zaman savunulan "befl parmaklılık homolojisi" varsayımı, bu
parmak yapısına sahip (pentadactyl) olan farklı canlılarda, parmak
yapılarının çok farklı genler tarafından kontrol edildi¤i anlaflıldı¤ın-
da çökmüfltür. Evrimci biyolog William Fix, befl parmaklılık hakkın-
daki evrimci tezin çöküflünü flöyle anlatır:
"Evrim konusunda homoloji fikrine sıkça baflvuran eski ders kitapların-
da, farklı hayvanların iskeletlerindeki ayakların yapısı üzerinde özel-
likle duruluyordu. Dolayısıyla bir insanın kolunda, bir kuflun kanatla-
rında ve bir balinan›n yüzgeçlerinde bulunan pentadactyl (beflparmak-
lı) yapı, bu canlıların ortak bir atadan geldiklerine delil sayılıyordu.
E¤er bu de¤iflik yapılar, mutasyonlar ve do¤al seleksiyon yoluyla za-
man zaman modifiye edilmifl aynı gen-kompleksi tarafından yönetili-
yor olsalardı, bu teorinin de bir anlamı olacaktı. Ama ne yazık ki du-
rum böyle de¤ildir. Homolog organların, farklı türlerde tamamen fark-
lı genler tarafından yönetildi¤i artık bilinmektedir. Ortak bir atadan ge-
161