Page 700 - Yaratılış Atlası 3. Cilt

Top oynayan bir çocu¤u izleyen bir insan, bu çocu¤u asl›nda gözleriyle görmez. Gözler sadece ›fl›¤› gözün arka k›sm›-
na iletmekle sorumludurlar. Ifl›k retinaya geldi¤inde, retinada çocu¤un ters ve iki boyutlu görüntüsü oluflur. Daha son-
ra bu görüntü, elektrik ak›m›na dönüflerek beynin arkas›ndaki görme merkezine ulafl›r ve çocu¤un düz, üç boyutlu ve
kusursuz görüntüsü burada görülür. Peki beynin arkas›nda çocu¤un üç boyutlu, kusursuz netlikteki görüntüsünü gören
kimdir? ‹flte burada karfl›m›za ç›kan beynin ötesinde bir varl›k olan Ruh'tur.

rimizle görmeyiz; çünkü bu manzaraya ait görüntü gözümüzün önünde de¤il, beynimizin arka taraf›nda
oluflur.
Burada çok yüzeysel olarak anlatt›¤›m›z görme, gerçekte son derece ola¤anüstü bir ifllemdir. Ifl›k de-
metleri an›nda ve kusursuz flekilde elektrik sinyallerine dönüfltürülmekte ve sonra bu elektrik sinyalleri,

üç boyutlu, rengarenk, ›fl›l ›fl›l bir dünya olarak bize görünmektedir. Eye and Brain (Göz ve Beyin) kitab›n›n
yazar› R. L. Gregory bunu fark etmifl kiflilerden biri olarak görme sistemindeki muhteflem yap›y› flöyle ifa-
de eder:

Gözlerimize minik tepetaklak olmufl görüntüler veriliyor ve biz çevremizde bunlar› sa¤lam nesneler olarak gö-
rüyoruz. Retinalar›n üzerindeki uyar›lar›n sonucunda nesneler dünyas›n› alg›l›yoruz ve bu bir mucizeden fark-

s›z asl›nda. 2
Tüm bunlar bizi hep ayn› gerçe¤e götürmektedir: Biz hayat›m›z boyunca, dünyay› bizim d›fl›m›zda

zannederiz. Oysa, dünya herfleyiyle bizim içimizdedir. Biz, d›fl›m›zda sand›¤›m›z dünyay› asl›nda içimiz-
de, beynimizdeki küçücük bir noktada görürüz. Örne¤in, bir holding patronu, holding binas›n›, flehir d›-
fl›ndaki fabrikas›n›, otoparktaki arabas›n›, deniz k›y›s›ndaki yal›s›n›, marinadaki yat›n›, emrinde çal›flan

yüzlerce insan›, avukatlar›n›, ailesini, dostlar›n› hep kendi bedeninin d›fl›nda bulunan varl›klar olarak dü-
flünür. Oysa bunlar›n hepsi, bu kiflinin kafatas›n›n içinde, beyninin arka taraf›ndaki küçücük bir bölgede
oluflan görüntülerdir.
Söz konusu kifli bu gerçe¤i bilmez, bilse de düflünmek istemez. Ama son model arabas› ile geldi¤i hol-
dinginin önünde gururla dururken esen hafif bir rüzgar gözüne toz kaçmas›na neden olsa, bu gerçe¤i he-

men anlayabilir. Tozdan dolay› kafl›nan sa¤ gözünü, gözü aç›kken hafifçe kafl›d›¤›nda holding binas›n›n
yukar› afla¤› veya sa¤a sola do¤ru gidip geldi¤ini görecektir. ‹flte o zaman düflünen bir insan, gördü¤ü gö-
rüntünün kendi d›fl›nda sabit bir varl›k olmad›¤›n› anlar. Çünkü gözünü kafl›mas›yla görüntü gidip gel-

mektedir.

698 Yarat›l›fl Atlas› Cilt 3