Page 727 - Risale-i Nur - Sözler

LEMEÂT 729

Melaike Bir Ümmettir; Şeriat-ı Fıtriye İle Memurdur

Şeriat-ı İlahî ikidir. Hem iki Sıfattan gelmiş, iki İnsan muhatab, hem de mü-
kellef olmuş. Sıfat-ı İradeden gelen Şer'-i Tekvinî.
İnsan-ı Ekber olan Âlemin ahvalini, hem de harekâtını ki ihtiyarî değil, tan-
zim eden şer'dir. O Meşiet-i Rabbanî
Yanlış bir ıstılahla tabiat da denilir. Sıfat-ı Kelâmından gelen Şeriat ise,
Âlem-i Asgar olan İnsanın Ef'âlini,
Ki ihtiyarî olmuş, tanzim eden Şer'dir. İki Şer' bir yerde bazan eder içtima'.
Melaike-i İlahî, bir Ümmet-i Azîme, hem bir Cünd-ü Sübhanî
Birinci Şer'a olmuş Hamele-i Mümtesil, Amele-i Mümessil. Hem onlardan
bir kısmı İbad-ı Müsebbihtir. Bir kısmı da müstağrak, Arşın Mukarrebîni.

* * *

Madde Rikkat Peyda Ettikçe, Hayat Şiddet Peyda Eder

Hayat asıl, esastır; madde ona tabidir, hem de onunla kaimdir.
Bir hurdebînî huveyn havass-ı hamsesiyle, İnsanın havassını müvazene
edersen, görürsün; İnsan ondan ne derece büyükse, havassı o derece onun-
kinden aşağı. O huveyne işitir kardeşinin sesini.
Hem de görür Rızkını. Ger İnsan kadar büyüse, havassı hayret-feza; hayatı
şu'le-feşan; rü'yeti de berk-âsâ bir Nur-u Âsumanî.
İnsan, bir kitle-i mevattan bir Zîhayat değildir. Belki de milyarlarla Zîhayat
hüceyratından mürekkeb ve Zîhayat bir hücre-i İnsanî.

ِ
) سي ( ةروس اهيف تبتُك ) سي ( ةروصَك نا ْ نَلاْا َّ ِ نا
ِ
ِ
ٓ
ْ َ
ُ َ
َ
ۤ ٰ
َ
ۤ ٰ
َ َ
ُ
ُ
ي ٓ قلاخْلا نسحَا للّٰا َكرابتف
ِ
َ
ُ َ ْ ُ ه
َ َ َ َ
َ

* * *

Maddiyyunluk, Bir Taun-u Manevîdir

Maddiyyunluk bir taun-u manevî, beşere de tutturdu şu müdhiş bir sıtmayı
(*). Hem de âni çarptırdı bir Gazab-ı İlahî, telkin hem de taklid,

------------------
(*): Eski harb-i umumîye işaret eder.