Page 289 - Evrim Aldatmacası

A D N A N O K T A R ( H A R U N Y A H Y A )

Bazen de bir mikro organizma, tek bir nükleotidin (DNA basamağı-
nın) rastlantısal olarak yer değiştirmesi sonucunda bir antibiyotiğe
karşı bağışıklık edinir... İlk kez Waksman ve Albert Schatz tarafın-

dan 1944'de rapor edilen Streptomisin (Streptomycin), bakterilerin
bu yolla bağışıklık kazanabildiği bir antibiyotiktir. Ama her ne
kadar geçirdiği mutasyon, streptomisinin varlığı durumunda mikro
organizmaya yararlı olsa da, yine de bu, Neo-Darwinist teori tara-

fından ihtiyacı duyulan mutasyon türü için bir örnek oluşturmaz.
Streptomisine bağışıklık sağlayan mutasyonun etkisi ribozomda
ortaya çıkar ve bu mutasyon, antibiyotik molekülü ile ribozom ara-
sındaki moleküler eşleşmeyi bozar. 190

Spetner, bu olayı Not By Chance isimli kitabında kilit-anahtar iliş-
kisinin bozulmasına benzetmektedir. Streptomisin, bir kilide birebir

uyan bir anahtar gibi, bakterilerin ribozomuna yapışır ve bu, rizobomu
etkisiz hale getirir. Mutasyon ise ribozomun şeklini bozmakta ve bu
durumda Streptomisin ribozoma yapışamamaktadır. Bu, evrimciler
tarafından, "bakteri Streptomisine karşı bağışıklık kazandı" gibi yorum-
lansa da, aslında bakteri için bir kazanç değil kayıptır. Spetner üstteki

satırlarına şöyle devam eder:

Ortaya çıkmaktadır ki, (ribozomun yapısın-
daki) bu bozulma, bir spesifiklik (belirli bir
işe göre özelleşme) azalması, yani bir enfor-
masyon (bilgi) kaybıdır. Asıl nokta şudur ki,

bu mutasyonlar ne kadar çok olursa olsun,
evrim bu gibi mutasyonlar ile sağlanamaz.
Evrimin, spesifikliği azaltan mutasyonlar-
la inşa edilmesi mümkün değildir. 191

Konunun özeti şudur: Bakterinin ribozo-
muna isabet eden bir mutasyon, bu bakteriyi

Streptomisine karşı dirençli hale getirebilmektedir. Ama bunun nedeni,

287