Page 59 - Evrimcilerin Yanılgıları
P. 59

Evrim Kuram› Konferans›'ndaki Yan›lg›lar            57



             ise kaç›n›lmazd›r. Bu da ilkel atmosferdeki
             oksijen miktar›n›n göz ard› edilemez oranlar-      Elli seneye yak›n bir
             da oldu¤u anlam›na gelmektedir. Charles Da-     süredir Miller deneyinin
             vidson'›n hesaplar›na göre ilkel atmosferde en  evrim teorisinin en temel
             az 200 milyar ton oksijen bulunmal›d›r. 35  Bu  kan›t› olarak bafl köflede
                                                          durmas›, asl›nda evrimcile-
             miktardaki oksijen ise aminoasitlerin oluflma-
                                                           rin bunca zamand›r, bu il-
             s›na kesin olarak engel olacakt›r. 36
                                                            kel deneyin ötesinde elle
                 Bu durum, oksijen dikkate al›nmadan
                                                            tutulur hiçbir aflama kay-
             yap›lm›fl olan Miller deneyini tamamen ge-      dedemediklerinin göster-
             çersiz k›lar. E¤er deneyde oksijen kullan›l-  gesidir. Canl›l›¤›n kökenine
             sayd›, metan, karbondioksit ve suya, amon-   aç›klama getirme konusun-
             yak ise azot ve suya dönüflecekti.             da evrimcilerin elleri o ka-
                                                            dar bofltur ki Miller'›n bu
                 Di¤er taraftan, -henüz ozon tabakas› var
                                                            geçersiz deneyi bile onlar
             olmad›¤›ndan- çok yo¤un miktarlardaki ult-
                                                           için büyük bir umut ve he-
             raviyole ›fl›nlar›na karfl› korumas›z olan dün-
                                                             yecan kayna¤› olmufltur.
             ya üzerinde herhangi bir organik molekülün
             yaflayamayaca¤› da aç›kt›r.
                 K›saca hem bol miktardaki oksijen hem de yo¤un ultraviyole ›fl›nlar›
             evrimcilerin önünde afl›lmaz engeller olarak dikilmifllerdir.


                 4- Miller deneyinin sonucunda sadece canl›l›k için gerekli olan amino-
             asitler elde edilmemifl, bunlardan çok daha fazla miktarda canl›lar›n yap› ve
             fonksiyonlar›n› bozucu özelliklere sahip organik asitler de oluflmufltu. Ami-
             noasitlerin, izole edilmeyip de bu kimyasal maddelerle ayn› ortamda b›ra-
             k›lmalar› halinde ise, bunlarla kimyasal reaksiyona girip parçalanmalar› ve
             farkl› bilefliklere dönüflmeleri kaç›n›lmazd›.
                 Ayr›ca deney sonucunda ortaya bol miktarda dextro aminoasit ç›km›fl-
             t›. Bu aminoasitlerin varl›¤›, evrimi kendi mant›¤› içinde bile çürütüyordu.
             Çünkü dextro aminoasitler canl› yap›s›nda kullan›lamayan aminoasitlerdi.
             Amerikal› biyologlar Richard Bliss ve Gary Parker bu noktay› flöyle aç›klar-
             lar:
                 Miller deneyinde sadece hayat için gerekli molekülleri (levo aminoasitler)
                 elde etmekle kalmam›fl, ayn› anda evrime müdahale eden dextro amino-
   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64