Page 68 - Evrimcilerin Yanılgıları
P. 68

66                   EVR‹MC‹LER‹N YANILGILARI



                 Hayali Evrim Mekanizmalar›
                 Ifl›k Bökesoy, "Evrim Kuram›" konferans›nda yapt›¤› konuflmada, var-
             yasyon s›n›rlar› içinde kalan iddialar› bir yana b›rak›l›rsa, evrim teorisini
             desteklemeye yönelik iki temel mekanizmadan söz etti. Neo-Darwinist yak-
             lafl›m›n temel dayanaklar› olan bu iki hayali evrim mekanizmas›, mutasyon
             ve do¤al seleksiyondur.
                 Neo-Darwinist teori, bu ikisinin birbirlerini tamamlayan mekanizmalar
             oldu¤unu iddia eder. Buna göre canl›lar, mutasyonlarla farkl›lafl›rlar. Bu

             farkl›l›klar›n yararl› olanlar› ise do¤al seleksiyon mekanizmas› taraf›ndan
             seçilir ve yayg›nlaflt›r›l›r. Bunun sonucunda da ortaya yeni bir tür ç›kar.
                 Bu hikayeyi biraz inceledi¤imizde ise, asl›nda ortada hiçbir evrim me-
             kanizmas›n›n olmad›¤›n› görürüz. Çünkü ne do¤al seleksiyon ne de mutas-
             yonlar, türlerin birbirlerine dönüfltükleri iddias›na en ufak bir katk›da bu-
             lunmamaktad›rlar.


                 Do¤al Seleksiyonun Evrimlefltirme Gücü Var m›?
                 Darwin, "do¤al seleksiyon" ad›n› verdi¤i önermesiyle türlerin kökenini
             buldu¤unu düflünüyordu. Bir türün kökeni daha ilkel bir baflka türdü. Yeni
             türler de do¤al seleksiyonla ortaya ç›k›yorlard›.
                 Asl›nda, Darwin'in do¤al seleksiyon önermesi kendisinden önce La-
             marck'›n, 'kazan›lan özelliklerin nesilden nesile aktar›lmas›' fleklinde aç›kla-
             d›¤› evrimci mant›kla ayn›yd›. Lamarck'a göre, canl›lar›n yaflamlar› s›ras›n-
             da u¤rad›klar› de¤ifliklikler kal›c›yd› ve yeni nesillere kal›tsal olarak aktar›-
             labiliyordu. Örne¤in, daha önce de belirtti¤imiz gibi, zürafalar baflta ceylan
             benzeri hayvanlard›, fakat yüksek dallara eriflmek için harcad›klar› çaba ya-
             vafl yavafl boyunlar›n› uzatm›flt›. Bu teoriye kendisini fliddetle inand›ran La-
             marck, oldukça iddial› konuflmaktan çekinmiyordu: Bir sülalenin sa¤ kolla-
             r›n›n nesiller boyunca kesilmesi sonucunda yeni do¤an bireylerin kolsuz do-

             ¤aca¤›n› öne sürmüfltü.
                 1870 y›l›nda ‹ngiliz biyolog Weismann, yaflam s›ras›nda kazan›lm›fl
             özelliklerin bir sonraki nesle aktar›lmas›n›n imkans›z oldu¤unu ve La-
             marck'›n teorisinin yanl›fl oldu¤unu ispatlad›. Yeni geliflmeler flunu gösteri-
   63   64   65   66   67   68   69   70   71   72   73