Page 172 - Darwinizm ile İlmi Mücadelenin Önemi

170

Do¤al seleksiyona göre, güçlü olan ve yaflad›¤› çevreye uyum sa¤layabilen
canl›lar hayatta kal›rlar, di¤erleri ise yok olurlar. Evrimciler ise do¤al seleksi-
yonun canl›lar› evrimlefltirdi¤ini, yeni türler meydana getirdi¤ini öne sürer-
ler. Oysa do¤al seleksiyonun böyle bir sonucu yoktur ve bu iddiay› do¤rula-
yan tek bir delil de bulunmamaktad›r.

tirmez, onlar› baflka bir canl› türüne, örne¤in atlara dönüfltürmez.
Dolay›s›yla do¤al seleksiyon mekanizmas› hiçbir evrimlefltiri-

ci güce sahip de¤ildir. Darwin de bu gerçe¤in fark›ndayd› ve Tür-
lerin Kökeni adl› kitab›nda "Faydal› de¤ifliklikler oluflmad›¤› süre-
ce do¤al seleksiyon hiçbir fley yapamaz" demek zorunda kalm›flt›. 67

Lamarck'›n Etkisi

Peki bu "faydal› de¤ifliklikler" nas›l oluflabilirdi? Darwin,
kendi döneminin ilkel bilim anlay›fl› içinde, bu soruyu Lamarck'a
dayanarak cevaplamaya çal›flm›flt›. Darwin'den önce yaflam›fl
olan Frans›z biyolog Lamarck'a göre, canl›lar yaflamlar› s›ras›nda
geçirdikleri fiziksel de¤ifliklikleri sonraki nesle aktar›yorlar, nesil-
den nesile biriken bu özellikler sonucunda yeni türler ortaya ç›k›-
yordu. Örne¤in Lamarck'a göre zürafalar ceylanlardan türemifl-