Page 218 - Darwin'i Yıkan Kafatasları
P. 218

DARWIN’‹ YIKAN KAFATASLARI














                                                         GÖREN K‹M?
















                             ünyaya geldikleri günden itibaren insanlara toplum taraf›ndan veri-
                             len baz› telkinler vard›r. Bu telkinlerden biri ve belki de en önemlisi,

                  D ancak gözle görülebilen fleylerin var olduklar›, gözle görülmeyen fley-
                  lerin ise bir gerçekli¤i olmad›¤› fleklindeki anlay›flt›r. Bu anlay›fl toplumun önemli bir kesimi tara-
                  f›ndan kabul görmüfl ve nesilden nesile hiç sorgulanmadan, bu flekilde aktar›lm›flt›r.
                       Oysa insan bir an olsun ald›¤› telkinlerden s›yr›l›p tarafs›zca düflünmeye bafllad›¤›nda çok
                  farkl›, çok etkileyici bir gerçekle karfl›lafl›r. Bu gerçek fludur:
                       Do¤du¤umuz andan itibaren çevremizde gördü¤ümüz her fley; insanlar, hayvanlar, çiçekler, o
                  çiçeklere ait renkler, kokular, meyveler, meyvelerden bize ulaflan tatlar, gezegenler, y›ld›zlar, da¤-
                  lar, tafllar, evler, uzay, k›sacas› her fley befl duyumuzun bize sundu¤u alg›lard›r. Bu konuyu daha an-
                  lafl›l›r k›lmak için öncelikle d›fl dünya hakk›nda bize bilgi veren duyular›m›zdan söz edebiliriz.
                       Görme, duyma, koklama, tat alma, dokunma duyular›m›z›n tamam› birbirlerine benzer bir ifl-
                  leyifle sahiptirler. D›flar›daki nesnelerden gelen etkiler (ses, koku, tat, görüntü, sertlik vs.), sinirleri-
                  miz vas›tas›yla beyindeki duyu merkezlerine aktar›l›rlar. Beyne ulaflan söz konusu etkilerin tama-
                  m› elektrik sinyallerinden ibarettir. Örne¤in görme ifllemi s›ras›nda d›flar›daki bir kaynaktan gelen
                  ›fl›k demetleri (fotonlar) gözün arka taraf›ndaki retinaya ulafl›r ve burada bir dizi ifllem sonucunda
                                 elektrik sinyallerine dönüfltürülürler. Bu sinyaller, sinirler vas›tas›yla beynin görme
                                  merkezine iletilir. Ve biz de, birkaç santimetreküplük görme merkezinde renga-
                                    renk, p›r›l p›r›l, eni, boyu, derinli¤i olan bir dünya alg›lar›z.
                                          Ayn› sistem di¤er duyular›m›z için de geçerlidir. Tatlar dilimizdeki baz›

                                         hücreler taraf›ndan, kokular burun epitelyumundaki hücreler taraf›ndan,
                                            dokunmaya ait hisler (sertlik, yumuflakl›k vs.) deri alt›na yerlefltirilmifl
                                             özel alg›lay›c›lar taraf›ndan ve sesler kulaktaki özel bir mekanizma ta-
                                             raf›ndan elektrik sinyallerine dönüfltürülerek beyindeki ilgili merkez-
                                             lere gönderilir ve o merkezlerde alg›lan›rlar.
                                                  Konuyu daha netlefltirmek için flöyle örneklendirebiliriz: fiu an bir
                                             limonata içti¤inizi düflünelim. Elinizde tuttu¤unuz barda¤›n sertli¤i ve




           216 Harun Yahya
   213   214   215   216   217   218   219   220   221   222   223