Page 44 - Aiswpou mithoi

Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟΥ ΓΑΪ∆ΑΡΟΥ

Κάποτε, στο µεγάλο δάσος έπεσε Θα πούµε, λοιπόν, όλοι τα κρίµατα
µια βαριά αρρώστια και τα ζώα µας εδώ και το ζώο που έκανε τη

άρχισαν να πεθαίνουν το ένα µετά µεγαλύτερη αµαρτία θα το
το άλλο. Τα υπόλοιπα κρύφτηκαν σκοτώσουµε, για να
τροµαγµένα στις φωλιές τους και ευχαριστήσουµε τους θεούς και να

φοβόνταν να βγουν για να πιουν και σταµατήσει να µας θερίζει αυτή η
νερό ακόµα. κακιά αρρώστια. Συµφωνείτε;
Μια µέρα, το λιοντάρι, σαν βασιλιάς Όλα τα ζώα συµφώνησαν.

που ήταν, αποφάσισε να καλέσει σε - Λοιπόν, αρχίζω πρώτος εγώ, είπε
συµβούλιο όλα τα ζώα για να το λιοντάρι. Έχω φάει πολλά αθώα
σκεφτούν τι πρέπει να κάνουν ώστε αρνάκια, όµως, σας ορκίζοµαι, δεν
να γλυτώσουν. έφαγα κανέναν τσοπάνο στη ζωή

- Ακούστε, τους είπε, κάποιο απ' µου.
όλα τα ζώα έχει κάνει µια µεγάλη - Μα!... τι λέτε µεγαλειότατε! του
αµαρτία και γι' αυτό οι θεοί είπε ο λύκος. Αυτή δεν είναι

αποφάσισαν να µας τιµωρήσουν αµαρτία! ∆εν έπρεπε ούτε να το
και µας έριξαν αυτή τη µεγάλη πείτε ότι φάγατε µερικά αρνάκια. Τα
αρρώστια. αρνάκια έχουν γεννηθεί για να τα

τρώµε...
- Ναι, ναι! συµφώνησαν τα άλλα
ζώα. ∆εν είσαι αµαρτωλός βασιλιά

µας!
- Θα σας πω κι εγώ τα κρίµατα µου,
πήρε το λόγο η αλεπού. Έχω µπει
σε πολλά κοτέτσια κι έχω φάει

πολλά κοτόπουλα. Λέτε να είναι
µεγάλη αµαρτία αυτή;
- Για στάσου Κυρα - Μαριώ, της

είπε το λιοντάρι. Αν δε φας εσύ τα
κοτόπουλα ποιος θα τα φάει, εγώ;
Τα κοτόπουλα γεννήθηκαν για να
τα τρώνε οι αλεπούδες... ∆ε βρίσκω

να έκανες καµιά αµαρτία. ∆εν ξέρω
τι γνώµη έχουν οι άλλοι...

- Συµφωνούµε! βιάστηκε να πει ο
λύκος. Αλλοίµονο τώρα αν
κατηγορήσουµε την αλεπού για
µερικά κοτοπουλάκια.