Page 31 - 7. Sayı Ekim-Kasım 2021
P. 31
PRENSES
Erdal Taşkın
düşünürken eski günlere gitti aklı. adıydı sanki. Yeri geldiğinde, “Ev
“Neydi o Külkedisi günlerim?” işlerindeki maharetimin temelini
dedi kendi kendine. Anıları üvey annem atmıştır.” der, tüm
canlandı gözünün önünde. eziyetlerine rağmen üvey annesinin
Üvey annesinin onu hakkını da teslim ederdi. Mizacını
sürekli ev işlerine ise öz annesinin ölmeden önce
koşturmasını, kız verdiği nasihat çizmişti. İyilikten
kardeşlerinin onunla yana olduğu sürece Tanrı’nın
alay etmelerini, öz yanında olduğuna inanır, annesinin
cennetten onu izlediğini bilirdi.
Öyle de olmuştu zaten. Yoksa oğluna
eş bulmak için kralın düzenlediği
babasının baloya nasıl gidecekti ki? Gözlerini
kendisini kapadı. Prensle dans ettiği pırıltılı
yok ve ışıltılı üç gece, zihninde bir tablo
saymasını gibi belirdi. Sonra gözlerini yavaşça
üzüntüyle açıp muzipçe güldü. Elbise odasına
hatırladı da bunca gidip baloda giydiği ayakkabılarını
zaman geçmesine ayağına geçirdi ve kendini hayali
rağmen tazeliğini prensin kollarına bırakarak evin
koruyan içinde dans etmeye başladı. Boy
bu olaylara aynasının önünden bilmem kaçıncı
öfkelenip geçişinde birden durdu. Kendisini
ağzından seyretmeye koyuldu. Erkek kesim
kötü bir tek saçlarını elleriyle taradı, onlara şekil
söz çıkmadı. verdi. Sonra da “Ah Rapunzel!” diye
Nazik, iyi ve inleyerek en yakın koltuğa kendini
alçakgönüllü bırakıverdi. Saçlarını kestirdiği güne
olmak, belki de lanet okuyacaktı ama ayıp
onun göbek sözler söylemesine aldığı terbiye
31 Buluntu Kutusu
