Page 11 - Safety at work
P. 11
่
บทที 2
่
้
ู
ความรเกียวกับความปลอดภัยในการท างาน
สาเหตุของอุบัติเหตุและการเจ็บปวยจากการท างาน
่
1. ความรเท่าไม่ถงการณ ์
ึ
ู
้
ู
มักเกิดกับบุคคลที่เขาท างานใหม่ ขาดความรความเขาใจในกระบวนการปฏิบัตงานและการท างานของเครองมือ
้
ิ
ื่
้
้
ื่
้
็
เครองจักร จึงเปนสาเหตุท าใหเกิดอุบัติเหตุได ้
2. ความประมาท
้
ื่
้
ิ
ู
ผปฏิบัติงานขาดความตระหนักในเรองความปลอดภัย มีพฤตกรรมในการท างานที่ไม่เหมาะสม เช่น หยอกลอกัน ใช ้
ื่
้
เครองมือในการท างานที่ไม่ถูกตอง เปนตน
้
็
่
3. สภายรางกายของบุคคล
้
่
้
ู
สภาพรางกายของผปฏิบัติงานขาดความพรอมในการท างาน เช่น อ่อนเพลีย เมื่อยลา มึนเมา ขาดการพักผ่อนที่
้
ื
เพียงพอ หรอมีโรคประจ าตัว ซึ่งอาจก่อใหเกิดอุบติเหตุได ้
้
4. สภาพจิตใจของบุคคล
่
์
้
ิ
ู
สภาพจิตใจของผปฏิบัตงานไม่อยู่ในสภาวะปกติ ขาดความตั้งใจในการท างาน ไมสามารถควบคุมอารมณในขณะ
็
้
้
ท างานได เช่น ตื่นเตนง่าย ขวัญอ่อน ตกใจง่าย เปนตน
้
้
5. การใชเครองมือ เครองจักรที่ไม่เหมาะสม
ื่
ื่
้
ื่
ุ
ื่
ื
ื่
์
เครองมือเครองจักรที่ใชช ารด การใชเครองมือไม่เหมาะสมกับประเภทของงาน หรอปราศจากอุปกรณป้องกัน
้
ั
ื่
อันตราย รวมถงไม่มีการบ ารงรกษาเครองมือตามระยะเวลาที่ก าหนด
ึ
ุ
้
6. สภาพแวดลอมในการท างานที่ไม่ปลอดภัย
ิ
้
สภาพแวดลอมในการปฏิบัตงานที่ไม่ปลอดภัย เช่น แสงสว่างไม่เพียงพอ มีเสียงดังเกินเกณฑ์มาตรฐานก าหนด หรอ
ื
็
้
้
มีสิ่งกีดขาวงทางเดิน เปนตน ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการท างานลดลง และสามารถก่อใหเกิดอันตรายได ้
การปองกันอุบัติเหตุและการเจบปวยจากการท างาน
้
่
็
็
ื
ื
ิ
มาตรการป้องกันอันตรายหรอควบคุมความเสี่ยงที่อาจจะเกดขึ้นจากการท างานเปนการด าเนินการเพื่อขจัดหรอลด
้
ิ่
อันตรายที่อาจเกิดขึ้นจากการท างานใหหมดไปหรออยู่ในระดับที่ยอมรับได ซึ่งควรด าเนินการตามล าดับ โดยเรมจากมาตรการ
้
ื
้
้
ล าดับที่ 1 จนถงมาตราการล าดับที่ 5 แต่โดยทั่วไปแลวมักใชมาตรการควบคุมมากกว่า 1 มาตรการ เพื่อใหการควบคุมอันตราย
้
ึ
ิ
และลดความเสี่ยงเปนไปอย่างไดผล ลาดับมาตรการควบคมอันตรายหรอความเสี่ยงที่เกดขึ้นจากการท างาน มีดังนี้
ุ
็
้
ื
มาตรการล าดับที่ 1 การขจัดอันตราย
้
ุ
้
ุ
ในการควบคมความเสี่ยง มาตรการที่ตองพิจารณาเปนล าดับแรกคือการขจัดอันตราย ซึ่งถือเปนมาตรการคมครองดูแลที่ดีที่สุด
็
็
้
็
้
ุ
็
้
้
และเปนการควบคมที่ถาวร เช่ย การใชหุ่นยนต์ท างานแทนมนุษย์ การแยกเสนทางคนเดินกับเสนทางพาหนะ เปนตน
4