Page 102 - Perfection_Book
P. 102

96               [พระมูหาเถระไปประกัาศพระศาสันาทำ่มูหิสัสักัมูณฑล]
                                                   �

                                                                       �
                                                                       ู
            นาคราชัาป เถรำ ว่ชัยมูาโน สัมู่เป อฏิฐาสัิ   ฝายพญานาคไดิ้ยืนพัดิพระเถระอยในทำ่ใกัล้.
                    ิ
                                                 �
                                                                          �
                                       ฺ
                                                   �
                      ฺ
                                                       ุ
          ฯ ตุสัมูึ ขเณ กัสัมู่รคนธารรฏิฐวาสัิโน มูนสัสัา  ในขณะนัน มูนษุย์ทำังหลายผู้้อยในแคว้นกััสัมู่รคัน
                                       ุ
                                        ฺ
              ฺ
                                                                ู
                                                                  ู
                                                                  �
                          ฺ
                                                          �

                               ฺ

          อาคตุา เถรำ ทำิสัวา อมฺูหากัำ นาคราชัโตุป เถโร  ธาระมูาเห็นพระเถระแล้ว กั็พูดิกัันว�า พระเถระมู่
                     ฺ
                                      ิ
                                   ฺ
          มูหิทำฺธิกัตุโรตุิ เถรเมูว วนทำิตฺุวา นสัินนา ฯ เถโร  ฤทำธิ�มูากัแมู้กัว�าพญานาคของพวกัเรา แล้วไดิ้นั�ง
                           ฺ
                                 ิ
          เตุสัำ อาสัิวิโสัปมูสัตฺุตุนตุำ กัเถสัิ ฯ  ลงไหว้พระเถระนั�นแล. พระเถระกั็แสัดิงอาสัิวิโสั
                     ุ
                        ฺ
                                                     �
                                                       ุ
                                                              �
                                             ปมูสัตุร แกัมูนษุย์เหล�านัน.
                                                ู
                                                                            �
                                       ฺ
                                                           ู
            สัตฺุตุปริโยสัาเน อสั่ตุิยา ปาณสัหสัสัานำ     ในเวลาจบพระสัตุร สััตุว์ประมูาณแปดิหมูืน
             ุ
                                                                   ู
          ธมฺูมูาภิสัมูโย อโหสัิ ฯ กัุลสัตุสัหสัสัำ ปพฺพชัิ ฯ ตุโตุ  ไดิ้บรรลุธรรมูาภิสัมูัย. แสันตุระกัลออกับวชัแล้ว,
                               ฺ
                                                       �
                 ฺ
                     ฺ
                            ฺ
          ปภูตุิ จ กัสัมู่รคนธารา ยาวชัชัตุนา กัาสัาวปฺปชัฺโชัตุา  กั็แลจำาเดิิมูแตุกัาลนั�นมูา แคว้นกััสัมู่รคันธาระกั็
                                              ุ
          อิสัิวาตุปฏิิวาตุาเอว ฯ            รงเรืองไปดิ้วยผู้้ากัาสัาวพัสัตุร์ อบอวลไปดิ้วยลมู
                                              �
                                             พวกัฤษุ่จนตุราบเทำาทำุกัวันน่. �
                                                         �
                                ฺ
               ฺ
                                                         �
                                   ฺ
            คนตฺุวา กัสัมู่รคนธารำ  อิสัิ มูชัฌันตุิโกั ตุทำา  “ในกัาลนัน พระมูัชัฌัันตุิกัะ ผู้้ฤษุ่ไป
                                                                       ู
                        ฺ
                    ฺ
            ทำุฏิฐำ นาคำ ปสัาเทำตฺุวา    โมูเจสัิ พนธนา พหตุิ ฯ  ยังแคว้นกััสัมู่รคันธาระแล้ว ให้พญานาค
                                  ฺ
                                        ู
               ฺ
                                                 ู
                                                                      �
                                                       �
                                                  ุ
                                                ผู้้ดิร้าย เลือมูใสัแล้ว ไดิ้ปลดิเปลืองสััตุว์
                                                 ็
                                                                 �
                                                                    ู
                                                เปนอันมูากั ให้พ้นจากัเครืองผู้กัแล้วแล”.
                               ฺ
            มูหาเทำวตฺุเถโรป มูหิสักัมูณฑลำ คนตฺุวา เทำว  ฝายพระมูหาเทำวเถระไปยังมูหิสัสักัมูณฑล
                                    ฺ
                                                 �
                       ิ
                                                            ู
                                                          ู
                                                                           ู
                       ุ
           ู
          ทำตุสัตฺุตุำ กัเถสัิ ฯ สัตฺุตุปริโยสัาเน จตฺุตุาฬ่สัปาณ  แล้ว กั็แสัดิงเทำวทำตุสัตุร ในเวลาจบพระสัตุร
             ุ
          สัหสัสัาน ธมฺูมูจกัฺขุำ ปฏิิลภึสั ฯ จตฺุตุาฬ่สัำเยว ปาณ  สััตุว์ประมูาณสั่หมูืนไดิ้ดิวงตุาเห็นธรรมูแล้ว.
                                                          �
             ฺ
                            ุ
               ิ
                                                        �
          สัหสัสัาน ปพฺพชัึสั ฯ              สััตุว์ประมูาณสั่หมูืนนั�นแล ออกับวชัแล้ว.
                     ุ
                                                       �
             ฺ
               ิ
                                                         �
               ฺ
            คนตฺุวาน รฏิฐำ มูหิสัำ    มูหาเทำโว มูหิทำฺธิโกั  “พระมูหาเทำวเถระ ผู้้มู่ฤทำธิ�มูากั ไป
                                                                 ู
                     ฺ
                      ู
                                  ฺ
            โจเทำตฺุวา เทำวทำเตุหิ       โมูเจสัิ พนธนา พหตุิ ฯ  ยังมูหิสัสักัรัฐแล้ว โอวาทำตุักัเตุือน ดิ้วย
                                        ู
                                                เทำวทำตุทำังหลาย ไดิ้ปลดิเปลืองสััตุว์เปน
                                                                         ็
                                                                   �
                                                   ู
                                                      �
                                                อันมูากั ให้พ้นจากัเครืองผู้กัแล้วแล”.
                                                                 ู
                                                              �
   97   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107