Page 106 - Perfection_Book
P. 106

100             [พระเถระทำรมูานพวกัรากัษุสัให้หน่ไปแล้วปองกัันเกัาะไว้]
                                                     ้

            เถโร น มูยำ รกัฺขสัสัหายกัา สัมูณา นามู   พระเถระพูดิว�า  พวกัข้าพเจ้าหาไดิ้เปนสัหาย
                                                                        ็
                                                                       ็
                                     ฺ

          มูยำ วิรตุา ปาณาตุิปาตุา ฯเปฯ วิรตุา มูชัชัปานา  ของรากัษุสัไมู�,  พวกัข้าพเจ้าชัื�อว�าเปนสัมูณะ

                                   ฺ
                           ฺ
          เอกัภตฺุตุิกัา  สั่ลวนโตุ  พฺรหมูจาริโน  งดิเว้นจากักัารทำำาชั่วิตุสััตุว์ให้ตุกัล�วงไป จากักัารถือ
            ฺ
          กัลยาณธมฺูมูาตุิ อาห ฯ             เอาสัิงของทำ่เจ้าของไมู�ไดิ้ให้ จากัความูประพฤตุิผู้ิดิ
                                                     �
                                                �
                                                                    �
                                             ในกัามู จากักัารพูดิเทำ็จ จากักัารดิืมูนำ�าเมูา เปนผู้้ ู
                                                                           ็
                                             ฉันหนเดิ่ยว มู่ศล ประพฤตุิพรหมูจรรย์มู่กััลยาณ
                                                        ่
                                             ธรรมู.
                                                                        ึ
                                                                        �
               ฺ
            ตุสัมูึเยว จ ขเณ สัา รกัฺขสั่ สัปริวารา     กั็ในขณะนั�นเอง นางรากัษุสัตุนหนงพร้อมู
          สัมูุทำฺทำโตุ นิกัฺขมูิ ราชักัุเล ทำารโกั ชัาโตุ ตุำ   ดิ้วยบริวาร ขึนมูาจากัสัมูุทำรดิ้วยคิดิว�า เดิ็กัเกัิดิใน
                                                      �
                        ฺ
                               ฺ
                       ุ
                                                                        �
                                                               �

                                        ฺ
          ขาทำิสัสัามูาตุิ ฯ มูนสัสัา ตุำ ทำิสัวา เอสัา ภนเตุ  ราชัตุระกัล, พวกัเราจักัเค่ยวกัินเดิ็กันัน. พวกั
                                                    ู
             ฺ
                             ุ
                                               ุ
          รกัฺขสั่ อาคจฺฉตุ่ตุิ ภ่ตุา วิรวึสั ฯ   มูนษุย์เห็นนางรากัษุสัตุนนันแล้ว กั็กัลัวร้องเสั่ยง
                                                               �
                                             ดิังว�า นางรากัษุสัน่กัำาลังมูา เจ้าข้า!
                                                         �
                                                       ิ
            เถโร  รกัฺขเสัหิ  ทำฺวิคุเณ  อตฺุตุภาเว     พระเถระนรมูิตุอัตุภาพมูากัหลายกัว�าพวกั
                                                   ็
          นิมฺูมูินตฺุวา เตุหิ อตฺุตุภาเวหิ ตุำ รกัฺขสัึ สัปริสัำ มูชัฺเฌั   รากัษุสัเปนสัองเทำา ปดิล้อมูข้างทำั�งสัองดิ้วยอัตุภาพ
              ิ
                                                           ิ
                                                        �

                                                                    �
                                                 �
                                                              �
          กัตฺุวา อุโภสั ปสัเสัสั ปริกัฺขิป ฯ ตุสัสัา สัปริสัาย  เหล�านัน กัันนางรากัษุสันัน พร้อมูทำังบริวารไว้ตุรง
                       ุ
                     ฺ
                  ุ
                                  ฺ
                                                    �
                             ิ
                                                            �
          เอตุทำโหสัิ อทำฺธา อิเมูหิ อิทำำ ฐานำ ลทำฺธำ ภวิสัสัตุิ  กัลาง. นางรากัษุสัตุนนันพร้อมูทำั�งบริษุัทำ ไดิ้คิดิดิังน � ่
                                        ฺ
                                                     �
                          ฺ
          มูยำ ปน อิเมูสัำ ภกัฺขา ภวิสัสัามูาตุิ ฯ สัพฺเพ รกัฺขสัา   ว�า สัถานทำ่นจักัเปนของอันรากัษุสัเหล�านไดิ้แล้ว
                                                                         ่
                                                         ็
                                                                         �
                                                      ่
                                                     �
                                                     �
                                               �
          เวคสัา ปลายึสั ฯ                   แนนอน, สัวนพวกัเรากั็จักัเปนภักัษุาของรากัษุสั
                   ุ
                                                                 ็
                                                 �
                                             เหล�าน่. พวกัราษุสัทำังหมูดิไดิ้ร่บหน่ไปแล้ว.
                                                          �
                          ฺ
                ิ
                                                 �
            เถโรป เตุ ยาว อทำสัสันำ ตุาว ปลาเปตฺุวาทำ่ป  ฝายพระเถระขับไล�รากัษุสัเหล�านั�นให้หน ่
          ฺ

                                                                   �
                ฺ
                                 ฺ
          สัสั สัมูนตุโตุ อารกัฺขำ ฐเปสัิ ฯ ตุสัมูึ ปน สัมูเย  ไปแล้ว จนมูองไมู�เห็น จึงไดิ้ตุังอารักัขาไว้โดิย
                                                       ึ
                             ฺ
                                                                        �
                                                          �
                                                       �
                                     ฺ
                                                                �

                                  ุ
            ฺ
          สันนิปตุิตุำ มูหาชันกัายำ พฺรหมูชัาลสัตฺุตุนตุกัถาย  รอบเกัาะ. อนง ทำานให้หมููมูหาชัน ซ่ึงประชัุมู
                       ุ
                                                            �
                                                               �
          ปสัาเทำตฺุวา สัรเณสั จ สั่เลสั จ ปตุิฏิฐาเปสัิ ฯ  พร้อมูกัันอยในสัมูัยนันเลือมูใสั ดิ้วยพรหมูชัาล
                             ุ
                                                     �
                                                     ู

                                    ฺ
                ฺ
                                                                            ่
          สัฏิฐิสัหสัสัานำ ปเนตฺุถ ธมฺูมูาภิสัมูโย อโหสัิ ฯ  สัตุตุันตุกัถา ทำั�งให้ตุังอยในสัรณคมูน์และศล
                                                            �
                                              ุ
                                                               �
                                                               ู
            ฺ

                           ิ
                      ุ
          กัุลทำารกัานำ อฑฺฒฑฺฒาน สัหสัสัานิ ปพฺพชัึสั ฯ  แล้ว. กั็ในสัันนิบาตุน่ ประชัาชันประมูาณหกัหมูืน

                                                                            �
                                                           �
                               ฺ
                                        ุ
          กัุลธ่ตุานำ ทำิยฑฺฒสัหสัสัำ ฯ      ไดิ้บรรลุธรรมูแล้ว. พวกัเดิ็กัในตุระกัลประมูาณ
                                                                      ู
                        ฺ
                                                                             �
                                                                             ึ
                                             สัามูพันห้าร้อย บวชัแล้ว. กัุลธิดิาประมูาณหนง
                                             พันห้าร้อยนาง กั็บวชัแล้ว.
   101   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111