Page 86 - จดหมายเหตุ final-2

บทพระราชนิพนธ์กราบบังคมทูลสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิต ์ ิ
พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง

ในโอกาสที่ทรงเข้าศึกษา ณ โรงเรียนนายร้อยดันทรูน ออสเตรเลีย

ในเดือนพฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๑๕

ื
“เม่อสิบสองมกรา หน่งห้า ลูกคลาคลาด
ึ
ต้องนิราศ จากไป ไกลนักหนา
�
้
�
จาใจจาก แม่พ่อ คลอนาตา
ึ
นึกข้นมา คราใด ใจอาวรณ์
ี
ลูกจากไป คราน้ มีจิตม่น
ั
จะขยัน และทาตาม คาพราสอน
�
�
่
�
ถึงลาบาก อย่างไร ไม่อุทธรณ์
�
สู้ทุกตอน ตามประสงค์ จานงใจ
�
ห้าอาทิตย์ เข้าเรียนใหม่ ไร้ญาติมิตร
ทรมานจิต ทรมานกาย ไม่แจ่มใส
ื
ต่นตีห้า ฝึกหนัก งานมากมาย
ความสบาย ไม่เคยพบ สบอารมณ์

จะไปไหน พ้นชายคา จะต้องว่ง
ิ
ั
ห้ามยืนพิง ห้ามน่งเหม่อ เจอข่นขม
ื
โดนทาโทษ ล้างส้วม ด่าตรอมตรม
�
่
�
แสนระทม คาเช้า เศร้าอุรา
�
ออกกาลัง อย่างทหาร เป็นงานใหม่
ว่งสิบไมล์ ปีนเขา ลงหน้าผา
ิ
ื
�
้
แบกเคร่องหลัง ข้ามนา ตามเวลา
�
�
หากทาช้า เกินกาหนด ปลดออกไป
ฝึกอาวุธ แถวชิด ผิดเสมอ
มัวแต่เผลอ ฟังคาส่ง ว่าไฉน
ั
�
เขาส่งเร็ว เสียงเพ้ยน ไม่เข้าใจ
ี
ั
ั
เขาส่งไป เรายืนเฉย เชยเหลือเกิน

๘๖