Page 90 - จดหมายเหตุ final-2

ด้านนาฏศิลป์และดนตร ี

ด้ำนนำฏศิลป์
พระปรีชำสำมำรถด้ำนนำฏศิลป์ของพระบำทสมเด็จพระเจ้ำอยู่หัว อำจไม่เป็นท่ประจักษ์
ี
แก่สำธำรณชนเท่ำใดนัก ด้วยเป็นเรื่องสมัยเมื่อยังทรงพระเยำว์ สมเด็จพระบรมชนกนำถ ทรงพระกรุณำ
โปรดเกล้ำฯ ให้ทรงศึกษำหำควำมรู้รอบตัวในทำงศิลปะ และโปรดให้ครูจำกกรมศิลปำกรมำถวำย

ิ
ั
กำรสอนฝึกหัดโขนพร้อมกับพระสหำยสัปดำห์ละคร้ง โดยเร่มจำกบทของพญำวำนรในท่ำทำงต่ำง ๆ
ได้แก่ ท่ำตีลังกำ ท่ำเกำ ท่ำตกใจ เป็นต้น และ ต่อมำโปรดให้เปล่ยนมำทรงฝึกบทพญำยักษ์
ี
เพรำะมีลีลำท่ำทำงสง่ำงำม ไม่หลุกหลิกแบบพญำวำนร ในงำนเฉลิมพระชนมพรรษำครบ ๖๐ พรรษำ
ี
ี
ของสมเด็จพระนำงเจ้ำร�ำไพพรรณี พระบรมรำชินีในรัชกำลท่ ๗ เม่อวันท่ ๒๐ ธันวำคม พุทธศักรำช
ื
๒๕๐๗ พระบำทสมเด็จพระเจ้ำอยู่หัวทรงแสดงโขนเป็นตัวทศกัณฐ์ ทรงร�ำและแสดงท่ำทำงได้แข็งขัน
ี
ื
ี
สวยงำม เป็นท่ช่นชมของผู้ท่ไปชมกำรแสดงในวันน้น เพรำะผู้จะเล่นเป็นตัวยักษ์ได้จะต้องมีรูปร่ำง
ั
ึ
สูงใหญ่ท่ำทำงขึงขัง แข็งขัน และมีท่ำทำงเจ้ำชู้กรุ้มกร่มด้วย ซ่งพระบำทสมเด็จพระเจ้ำอยู่หัว
ิ
ทรงมีพระวรกำยสูงใหญ่ ท่ำทำงเข้มแข็ง และพระอิริยำบถร่ำเริง จึงทรงแสดงเป็นตัวทศกัณฐ์ได้
ี
และเม่อกำรแสดงในวันน้นเสร็จส้นลง ผู้แสดงทุกคนเข้ำไปรับพระรำชทำนของท่ระลึกจำกสมเด็จ
ื
ิ
ั
้
พระนำงเจำร�ำไพพรรณี ผู้แสดงโขนต่ำงถอดเคร่องหัวออก ผู้ชมจึงได้ทรำบว่ำ ผู้แสดงเป็นตัวทศกัณฐ์
ื
คือพระบำทสมเด็จพระเจ้ำอยู่หัวน่นเอง
ั

๙๐