Page 92 - จดหมายเหตุ final-2
P. 92

ด้านภูมิสถาปัตย์

                      พระบำทสมเด็จพระเจ้ำอยู่หัว ทรงเปี่ยมด้วยพระปรีชำสำมำรถในศำสตร์อันเน่องด้วย
                                                                                                ื
                                                          ิ
               สถำปัตยกรรมและภูมิสถำปัตยกรรมเป็นอย่ำงย่ง ดังจะเห็นได้จำกแนวพระรำชด�ำริในกำรออกแบบ
                                                    ี
                                                                                        ิ
               และงำนวำงผังตกแต่งภูมิทัศน์ หมู่พระท่น่ง วัง วัด บ้ำนเรือน ตลอดจนอำคำรส่งก่อสร้ำงต่ำง ๆ
                                                     ั
                                                           ี
                 ี
               ท่ได้พระรำชทำนแก่คณะบุคคล และหน่วยงำนท่รับผิดชอบด�ำเนินกำร รวมถึงทรงบูรณปฏิสังขรณ์
                                                                                         ี
                                  ี
               อำคำร และสถำนท่อันทรงคุณค่ำทำงประวัติศำสตร์ของชำติ อันได้แก่ พระท่น่งอัมพรสถำน
                                                                                           ั
                            ั
                          ี
                                                   ั
               และหมู่พระท่น่งในพระรำชวังดุสิต พระท่น่งอุดรภำค พระต�ำหนักรำชฤทธ์รุ่งโรจน์ ซ่งสร้ำงต้งแต่รัชสมัย
                                                                                       ึ
                                                  ี
                                                                              ิ
                                                                                             ั
               พระบำทสมเด็จพระจุลจอมเกล้ำเจ้ำอยู่หัว และวังศุโขทัย ซ่งเคยเป็นท่ประทับของพระบำทสมเด็จ
                                                                     ึ
                                                                               ี
                                                                                                    ี
               พระปกเกล้ำเจ้ำอยู่หัว และสมเด็จพระนำงเจ้ำร�ำไพพรรณี พระบรมรำชินีในรัชกำลท่ ๗
               รวมถึงพระต�ำหนักของพระบำทสมเด็จพระมหำภูมิพลอดุลยเดชมหำรำช บรมนำถบพิตร
                                                                                     ี
               และสมเด็จพระนำงเจ้ำสิริกิต์ พระบรมรำชินีนำถ พระบรมรำชชนนีพันปีหลวง ท่อยู่ในภูมิภำคต่ำง ๆ
                                        ิ
                                                                       ั
                      กำรบูรณปฏิสังขรณ์เขตพระรำชฐำนต่ำง ๆ แต่ละคร้งได้พระรำชทำนแนวพระรำชด�ำร           ิ
               และพระรำชวินิจฉัยแก่ภูมิสถำปนิกผู้ถวำยงำน  รวมถึงเจ้ำหน้ำท่ส่วนงำนท่เก่ยวข้องถึงเร่อง
                                                                                       ี
                                                                                         ี
                                                                                                    ื
                                                                             ี
                                                            ั
               กำรวำงผังบริเวณ ท้งเขตพระรำชฐำนช้นใน และช้นนอก กำรจัดภูมิทัศน์ด้วยพันธุ์ไม้ต่ำง ๆ ทรงเน้น
                                 ั
                                                  ั
               ควำมสอดคล้องกลมกลืนกับตัวอำคำร ควำมงดงำมทำงธรรมชำติ และประโยชน์ใช้สอยในปัจจุบัน
                      ควำมสนพระรำชหฤทัยในกำรออกแบบสถำปัตยกรรม และภูมิสถำปัตย์ไม่ได้จ�ำกัด
                                                                                                 ี
               เฉพำะเขตพระรำชฐำนเท่ำน้น หำกพระรำชด�ำเนินไปทรงปฏิบัติพระรำชกรณียกิจในท่ต่ำง ๆ
                                          ั
               ก็จะพระรำชทำนแนวพระรำชด�ำริเกี่ยวกับสถำนที่นั้น ๆ เช่น อนุสรณ์สถำน สถำนศึกษำ ที่ท�ำกำรรัฐสภำ
                                                                      ื
               ศำลฎีกำ สถำนพยำบำล และวัด เป็นต้น โดยทรงเน้นย้ำเร่องควำมสอดคล้องของกำรจัดพ้นท           ่ ี
                                                                                                    ื
                                                                   �
               และประโยชน์ใช้สอยหลำย ๆ ด้ำน รวมท้งกำรเลือกใช้วัสดุท่เหมำะสมกับสภำพภูมิอำกำศของแต่ละ
                                                                     ี
                                                    ั
               ท้องถ่นด้วย  พระปรีชำสำมำรถเร่องน้  แม้มิได้ทรงศึกษำมำโดยตรง  หำกแต่ทรงสนพระรำชหฤทัย
                                             ื
                    ิ
                                                 ี
               และทรงเก็บเก่ยวประสบกำรณ์จำกกำรศึกษำเรียนรู้ด้วยพระองค์เองในกำรเสด็จพระรำชด�ำเนิน
                             ี









          ๙๒
   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96   97