Page 59 - Demo
P. 59
ราชวงศ์โจว (๑,๐๔๖ - ๒๒๑ BC)
จากความชอบในการช่วยแก้ปัญหาน้าท่วม ต้นราชวงศ์เซ่ีย กษัตริย์อวี่แต่งต้ังจี๋ให้เป็นผู้นาชาวไท (FiefofTai)โดยจส๋ี บื เชอ้ื สายจากจกั รพรรดกิ กู้ บั สนม๒คน คนแรกกลืนกินไข่ทั้งใบเป็นต้นตระกูลหยิน (สาง) อีกคน ยา่ ในรอยเทา้ ยกั ษเ์ ปน็ ตน้ ตระกลู โจว และเชอ่ื ในเทพสาง๗๘ แตบ่ ตุ รหวั จี๋ ชอ่ื ภจู ู ละทง้ิ ตราสญั ลกั ษณไ์ ท ไปรกั กบั หญงิ เผ่าร่ง - ตี้ อาศัยอยู่รอบนอกจีน บุตรชื่อจูสร้างเมืองปิน แต่ถูกเผ่าซุนอวี่ ฮันอวี่ หรือตี้ โจมตี หลังจากพยายาม เจรจาส่งส่วย ๔ ครั้งแต่ไม่เป็นผล จึงทานายกระดูกและ ยา้ ยเมอื งไปทรี่ าบลมุ เวย่ (Wei) โดยมเี ผา่ อวี่ (Yu) และ รยุ่ (Rui) เข้ามาสวามิภักดิ์ มีผู้นาคือ จี๋ต้านฟ้าหรือ “อู่เว่ิน”
ภายหลังจี๋ต้านฟ้า๗๙ (JiDanFu หรือ Gugong Danfu) ทายาทผู้นาชาวไทตระกูลฉีรุ่นที่สาม ถูกพวกร่ง และต้ี รุกราน จึงอพยพจากชายแดนขุนลุ้นมาสีอาน หลังจากนั้นก็เติบโตอย่างรวดรวดเร็ว รบชนะเผ่าต่าง ๆ เป็นภัยคุกคามสาง จนสางต้องใช้นโยบายแบบการทูต “เหอซิ่น” ยกองค์หญิงสายเลือดไทชื่อ เร่ิน (Tai - Ren) ให้แต่งงานกับ ฉี มีบุตรคนแรกช่ือ “สาง” ครองราชย์ ต่อจากบิดา ต่อมารวมกาลัง ๘ เผ่าทางตะวันตกท่ีมี เผ่าไทภูร่วมด้วยปราบต้ีสินกษัตริย์องค์สุดท้ายของสาง ที่ประพฤติองค์ไม่เหมาะสม
หลังสงคราม ราชวงศ์โจวให้อิสระในการปกครอง ราชวงศ์สางให้ปกครองรัฐซ่ง ตามภาพที่ ๑๕ ชาวไท ชั้นสูง (Elite) ยังคงรับใช้โจว ชาวไทด้านเหนือ เช่น สาง ไทยวน เอี้ยน อยู่ที่เดิม และเป็นกาลังหลักของโจว ตามคาวิจารณ์ของกุ้งหยางในบันทึกรายปีกษัตริย์เจ้ิง ปที ่ี๑๕ประชากรในแตล่ ะแควน้ จะประกอบดว้ ยชนชน้ั
ปกครองจานวนน้อย ชนชาติเซ่ีย (ฮั่น) มากกว่า ส่วน กว่าครึ่งแคว้นเป็นชาวป่าเถื่อน๘๐ ในยุคนี้ถือเป็นการ เปล่ียนแปลงจากสาง แต่ความเช่ือแบบสางยังคงอยู่ นับถือบรรพบุรุษสางเช่นกัน๘๑
แตช่ าวไทเหนอื แมน่ า้ สางเจยี งกอ็ พยพลงใตใ้ นชว่ งนี้๘๒ ไปอยรู่ ว่ มกบั พวกจว้ ง สางคึ บางสว่ นไปสรา้ งอาณาจกั รใหม่ ที่ซีปอ ให้ความสาคัญความเชื่อไสยศาสตร์ การทานาย กระดูกไก่ การทานายเป็นคนกินหัวไก่ได้ครองเมือง คนไทในยุคโจวนี้นอกจากไสยศาสตร์แล้ว ยังมีความเช่ือ แบบเตา๋ ทงั้ ขงจอื้ และเลา่ จอื้ ตา่ งเกดิ และเตบิ โตในตะวนั ออก ท้ังส้ิน และคัมภีร์เต๋าเต๋อจิง ไม่ใช่คาสอนศาสนาของจีน แต่เป็นวัตรปฏิบัติที่เป็นจริงของชาวไท และวิธีการมอง โลกธรรมชาติของไท๘๓
แคว้นอู่ (๑,๑๐๐ – ๔๙๖ BC)
ต้นราชวงศ์โจวจ๋ีต้านฟ้าแต่งกับสตรีไทสางมีโอรส สามองค์ บิดาต้องการให้โอรสองค์เล็กสืบต่อบุตรองค์โต “ ไ ท ป อ ” แ ล ะ อ ง ค ร์ อ ง “ ซ ง่ ย ง ” ม า ต งั ้ ร ก ร า ก ท เ่ ี ห น อื ป า ก น า้ สางเจียง แต่งงานกับชาวพื้นเมืองเผ่าจิง และม่าน ใช้พระนาม “เจ้าอู่”๘๔ ท่ีใช้เรือสัญจร ปฏิบัติตนตามแบบ ชนพ้ืนเมือง ในช่วงเร่ิมต้นไทปอ และซ่งหย่ง ต้อง แก้ปัญหาน้าท่วมโดยอาศัยการขุดคลองมากมาย ซง่ึ นอกจากจะใชร้ ะบายนา้ แลว้ ยงั ใชส้ ญั จรทางเรอื ตาม ชาวพ้ืนเมือง หลังจากอู่ไทสวรรคต ซ่ง ครองราชย์แทน มีแม่ทัพซุนวูที่มีชื่อเสียง นาทหารหกหม่ืนชนะทัพ ฉสู่ องแสน ในปี ๔๙๐ - ๔๙๓ BC กษตั รยิ อ์ งคส์ ดุ ทา้ ยนาม ฟู่ไฉ (ฟู่ ฟ้า เฟี้ย พบคาว่าเพ้ียในผู้นาไททรงดา)๘๕ หลงไหลสตรี “ไซซี Xi - Shi” จนเมืองล่ม
๗๘ Wikipedia จี๋ต้ํานฟ้ํา จะเห็นได้ว่ําควํามเชื่อเรื่องสํางฟ้ํา ทําให้มีกํารตั้งชื่อผู้นําเกี่ยวกับฟ้ํา เช่นเสือข่ํานฟ้ํา เสือห่มฟ้ํา เสืองําฟ้ํา เป็นต้น ๗๙ Burton Watson, op. cit. p.10.
๘๐ Academia 2021 “The Shag and Zhou Dynasty of Ancient China: was one an Extension of the Other.”
๘๑ ดร.สมพงษ์ วิทยศักดิพันธ์ พงศวดํารไทใหญ่ “ปกปุ่มเครือเมืองไท”, หน้ํา ๑๙
๘๒ ฉัตรทิพย์ นําถสุภํา และอุษํา โลหะกุล ชนชิตไทในประเทศจีน ล ด. หน้ํา ๑๑๙
๘๓ Eric Henry “The Submerged History of Yue,” Sino-Platonic Papers, 176: 1-36 May 2007.
๘๔ ภัททิยํา ยิมเรวัติ, ล ด. หน้ํา ๒๓๖.
๘๕ Rafe De Crespigny, General of the South: South China under the Later Han Dynasty, Chapter One, p.41.
นาวิกศาสตร์ 58 ปีที่ ๑๐๔ เล่มที่ ๗ กรกฎาคม ๒๕๖๔
