Page 16 - Hand in Hand - Editie 5

Het doek, geïnspireerd op een oude elftalfoto uit 1914, bevatte talloze details zoals ingekleurde zwart-witbeelden, oude logo’s, en de skyline van de Kromme Zandweg. “De foto die we vonden was zwart-wit, dus die hebben we ingekleurd.” Zelfs spelers op de elftalfoto kregen een persoonlijke noot: drie van hen waren gebaseerd op leden van het kernteam.
Daarnaast zijn er nog wel meer details in ditzelfde doek. “In een van de ramen staat een Groene Haas die een pan bami naar beneden gooit.” Soms worden details tijdens het spuiten bedacht. “Zo hebben we in de laatste spandoeken
de afbeeldingen van Wally verstopt.”
Hij geniet ervan om dit soort subtiele elementen toe te voegen. “Het varieert van een poppetje tot aan een tekst. Vaak iets wat alleen wij grappig vinden of betekenisvol is.”
Geïnspireerd op de sjaals aan de muur
Een van Joshua’s favoriete spandoeken was het megadoek dat het hele stadion rondging na het kampioenschap. “Het idee van ‘we willen een megadoek maken dat nog groter is dan de vorige’ suddert altijd op de achtergrond”, zegt hij.
Het moest een sjaal worden”, herinnert Joshua zich. Samen met Polski had hij
hier flinke inspiratie voor. “Toen wij nog in één huis woonden, hadden we de grootste muur helemaal volhangen met sjaals uit veel verschillende jaren. We zijn gaan zoeken naar een oude sjaal.” En zo werd er een gigantische sjaal met de tekst van het liedje ‘Wat gaan we doen vandaag’ ontworpen. Een logistieke uitdaging, want het doek moest perfect passen rondom De Kuip. “Iemand is met een landmeter de hele Kuip rondgegaan om de afmetin- gen zeker te weten”, legt Joshua uit.
Op het moment dat het doek in De Kuip naar beneden ging, stond Joshua op dubbel T. “Op dát moment kwam alles samen. De ontlading van alles wat we hadden gedaan. Huizenhoog kippenvel.”
De spandoeken worden na gebruik
vaak weggegooid. “Dat is vaak een discussiepunt. Sommige doeken worden bewaard of als we bijvoorbeeld een groot logo in een doek hebben. Een paar van ons team zijn er voorstander van om de doeken minimaal een jaar te bewaren.” Een opgevouwen doek blijft nog steeds heel groot. Daarom werd het megadoek (de sjaal) in stukken geknipt en weggegeven aan supporters.
Inspelen op de dromen van NEC
NEC had een spandoeken-reeks in hun
bekerwedstrijden. Voor het kernteam was het al heel snel duidelijk, door
de zinnen die ze gebruikten, wat de laatste zin zou worden voor het doek van NEC in De Kuip. “Daar konden we mooi op inspelen. Want ‘het dromen’ stond centraal bij hen. Daarom kozen wij voor ‘Destroyer of Dreams’ en Freddy Krueger, die alleen in nachtmerries tevoorschijn komt.”
“Polski kwam met het liedje van Andre van Duin. De tekst ‘Ja, zo gaat dat met die dromerij, die dromen gaan ook weer snel voorbij’ paste perfect.” En zo sprak het kernteam af om een doek met die tekst te laten zakken als Feyenoord
won. “Het is misschien wat voorbarig
en normaal gesproken zijn we niet zo.” Tijdens datzelfde overleg bedacht het team de Andre van Duin-posters. “Hoe kut is het, als je verloren hebt, je terug een tijd in de bus moet zitten en je de hele weg die kop van Andre van Duin moet zien”, vertelt Joshua breedlachend. En zo werd er een week lang, voor de Bekerfinale, tussen Varkenoord en De Goffert heen en weer gereden en posters geplakt.
Trots met elkaar
Het moment waarop een spandoek daadwerkelijk wordt ontvouwd, blijft
16
HAND IN HAND