Page 75 - คุณค่า คุณภาพ คุณธรรม ถอดบทเรียนงานประชุมวิชาการ
P. 75
B1-201
19th HA National Forum
บทส่งท้าย
ถ้าอยากวาดฝันให้วาดไว้ในอากาศ แต่ถ้าอยากวาดฝันที่เป็นจริงให้วาดในกระดาษ ดังนั้น ฝันจะเป็นจริงได้ต้องมีเป้าหมายท่ีอยู่ บนกระดาษ สาหรับวิธีการเขียนเป้าหมาย ต้องมี 5 สิ่ง ดังนี้
1. เขียนเป้าหมายให้ครอบคลุมทุกด้านของชีวิต
2. เขยี นเปา้ หมายทที่ รงพลงั และทา้ ทายกบั ชวี ติ “เวลาโซอจี้ ะเขยี นหนงั สอื โซอจ้ี ะตง้ั เปา้ ไวเ้ ลยวา่ โซอจ้ี ะเขยี นหนงั สอื ทเี่ ปน็ best seller เพราะถ้าเราเขียนหนังสือ best seller เราก็จะได้หนังสือที่เป็น best seller จริงๆ”
3. เขียนเป้าหมายให้เป็นปัจจุบันเสมอ เขียนเหมือนมีสิ่งนั้นอยู่แล้ว ความสาเร็จเกิดขึ้น 2 ครั้ง คร้ังแรกเกิดข้ึนในความคิด คร้ังต่อมาเกิดข้ึน เพราะมันเป็นความจริง ดังน้ันคุณต้องคิดก่อนว่ามันเกิดขึ้นได้จริง แล้วมันจะเกิดขึ้นจริง และคุณต้องมีความเชื่อ ทุกอย่างนั้นเกิดข้ึนจากความเช่ือ นามาก่อน see be do have เห็น เชื่อ ลงมือทําา เกิดผลลัพธ์
4. ต้องข้ึนต้นด้วยคาว่า ฉัน 5. S.M.A.R.T
S: specific
M: measurable A: attainable R: relevant
T: time
เฉพาะเจาะจง วัดได้
ทาได้ เก่ียวข้องกับเรา กาหนดเวลา
ข้อค้นพบใหม่ทีไ่ด้จากเรือ่ง
คนทปี่ ระสบความสาํา เรจ็ กบั คนทล่ี ม้ เหลวมสี งิ่ ทตี่ า่ งกนั คอื คนทปี่ ระสบความสาํา เรจ็ จะรบั ผดิ ชอบผลลพั ธจ์ ากการกระทาํา ทงั้ หมด 100%
แต่คนที่ล้มเหลวมักจะโทษส่ิงรอบข้าง คนที่ประสบความสาเร็จจึงเป็นคนท่ีทางานเก่ง และเป็นนักแก้ไขปัญหา เพราะตนเป็นท่ีพึ่งของตน ดังนั้น ทุกๆ ครั้งที่งานเกิดปัญหาจะต้องแก้ไขด้วยตนเองก่อนเสมอ
คนเราทุกคนล้วนมีเป้าหมาย แต่ในบางช่วงของชีวิตอาจทาให้ลืมเป้าหมายของตนเองไป ทาให้บางคร้ังเหมือนเรากาลังใช้ชีวิต เหมือนหุ่นยนต์ เมื่อเรามีเป้าหมาย เป้าหมายจะเป็นตัวบังคับให้เรามุ่งหน้าไปสู่ แล้วเราจะทาให้ดีท่ีสุดเหมือนวันน้ีเป็นวันสุดท้าย เมื่อเราได้ทาดีที่สุด ตายไปจะไม่นึกเสียดายว่าไม่ได้ทาอะไร ดังนั้น “ทาทุกวันให้มีคุณค่า คุ้มค่า เพราะว่าเวลาของเรามีจากัด และเราไม่รู้ว่าวันน้ี พรุ่งน้ี หรือเมื่อไหร่ เป็นอย่างไร ในชีวิตจริงไม่มีใครรอเรา ไม่มีใครรอเราสักคนเดียว”
ปจัจัยแห่งความสาเร็จ
1. ตั้งเป้าหมายของชีวิต และเขียนเป้าหมายให้เป็น 2. เชื่อว่ามันจะเกิดขึ้นจริง
3. ดึงศักยภาพตนเองออกมาใช้ให้หมด
4. มุ่งม่ัน และทาจริง
5. อยากทา สง่ิ ใด ตอ้ งเรยี นรสู้ ง่ิ นนั้ จากผเู้ ชย่ี วชาญ ผรู้ จู้ รงิ ผทู้ ปี่ ระสบความสา เรจ็ จากเรอ่ื งนนั้ ๆ “ชวี ติ เราเรยี นถกู อยา่ งเดยี ว ไมต่ อ้ งเรยี นผดิ ” 6. ยอมรับผลท่ีเกิดข้ึนท้ังหมด และให้แก้ไขปัญหาด้วยตนเองก่อน
สถาบันรับรองคุณภาพสถานพยาบาล (องค์การมหาชน) 75
