Page 21 - Pastil Kadın Özel

Kitabı size anlatmayacağım. Açıkçası kitap okumayan
birine kitabı özetlemek o insana büyük kötülüktür. Nelerden
mahrum bırakıyoruzdur onu kim bilir? Onun yerine kitabın
bana hissettirdiklerinden bahsetmeye devam edeceğim size.
Hikayemizde Feride ile birçok şeye tanık oluyoruz ve bunların
çoğu gülümseten anılar değil ne yazık ki. Tam güleceğiz,
Müdür Efendi (Kitaptaki bir karakter) kadın kısmının
gülmemesi gerektiğinden bahsediyor. Tam aşkı tadacağız
Kamran (Kitaptaki bir karakter) sarı çiçeklerle kafamıza
vuruyor. Birçok duygu içimizde yitip gidiyor kitap boyunca.
Hiçbir kadın doya doya yaşayamıyor bu kitapta. Doya doya

sevdiğinden gelen mektubu okuyamıyor, doya doya ağaca
çıkamıyor, doya doya çocukluğunu bile yaşayamıyor! Yitip
giden şeyler anılar değil aslında, bu insanlar. Dedikoduların,
baskıların, engellerin arasında yok oluyorlar.

“Belki hanımefendi, beni de isteyecek zararsız bir adam
olabilirdi. Fakat ben kendi alnımın teriyle kendimi
geçindirmeyi daha iyi buldum. Çalışmak ayıp değil.”

Kitap, İstanbul’dan çok bir Anadolu kitabı, Feride ile birlikte
geziyoruz. Bana tarihsel ve mekansal bir zaman yolculuğu
yapıyormuşum hissi verdi okurken. Yazar, mekanları ve

bağlamları çok nazikçe ele almış. Feride’nin çevresi ne
kadar hoyrat ve arsızsa Feride bir o kadar naif her zaman.
Kitap karakter olarak iki ayrılıyor aslında. İki tip insan
vardır felsefesini bazı noktalarda soğuk bir rüzgârmışçasına
hissettim: Naifler ve arsızlar. Arsızlar arsızlıklarıyla beni
üşütürken naifler naiflikleriyle nazikçe üstümü örttüler,
içimi ısıttılar. Munise’nin Feride’ye her “Abacığım” demesi
beni soğuk bir günde ellerini ısıtıcıya tuttuğunda hissettiğin
sıcaklık gibi ısıttı çünkü bazı karakterleri okurken

kanımın donduğunu hissediyordum. Dedikodu kazanı
kaynıyor derler ya, işte yazar Feride’yi sürekli bu kazanda
kaynatıyor. Tek başına, tek derdi kızı Munise’si ile birlikte
geçinip gitmek olan yalnız bir kadını yakıyor yazar, vicdan
muhasebesini de biz okuyucularına bırakıyor. Bazı kendini
bilmezlerin yaptığı hadsizliklerden gözleri dolan Feride’yi
her okuyuşumda ona sarılmak istedim. Ama en çok da bizi
ısıtan ‘o’ güzelliğin Feride’den alındığını okuduğumda bunu
arzuladım.

20 | kadın