Page 19 - ÜÇÜ BİR ARADA

ÜÇÜ BİR ARADA

Zaman nasıl da hasret duygusunu alevlendiriyor öyle. Gençliğe
hasret, yaşananlara hasret, güzel günlere hasret. İlk aşklar,
ilk heyecanlar, işte ilk gün, ilk çocuğa, ilk toruna ve yaşanmış
ve geride kalmış tüm ilklere, tekrar tekrar yaşanmak

istenenlere hasret. Bir daha asla yaşanamayacak o güzel
ilklere, heyecanlara. Bir daha asla yaşanamayacak olanlara.

Zaman nasılda pişman ediyor bizi. Ah o keşkeler olmasa. Hani o

insanın içini bir kurt misali kemiren keşkeler. Bizi hayattan
bezdirmiş, kölesi durumuna getirmiş o mendebur kötü, hain
keşkeler. Yaşanmaması gerekirken yaşanmış, olmaması
gerekirken olmuş, daha güzel olması gerekirken eksik kalmış,
yanlış arkadaşlıklar, yanlış duygular, yanlış işler… Bir daha asla

fayda vermeyecekler.

Zaman nasılda mutlu ediyor bizi. İyi ki dedirtiyor. Dünyaya bir
kez daha gelsem yine aynısını yaparım dememize vesile oluyor.
Şükrettiriyor. Huzurla dolduruyor bizi. Tüm yaşanan

olumsuzluklara inat kocaman bir artı sunuyor bize. Joker hakkı
verircesine... Hayatımızı anlamlandırıyor, boşa geçmemiş bir
ömür sürdüğümüz hissi uyandırıyor bizde.

İşte böyle, hayat bu… Kimisini mutlu ediyor, kimisini pişman,

kimisini hasretle yakıyor ama herkesi muhakkak dönüştürüyor,

Hasayaz Ortaokulu Sayfa 19