Page 26 - GENÇ KALEMLER SAYI 1
P. 26

Pişmanım anne.Gözümü gerçeklere kapatıp dış çevrenin oyunlarına alet olduğum için.Hiç bir Allah’ın günü halime
             şükretmediğim için.Sürekli doymadan daha fazlasını isteyip ve daima küstah ayrıca bencil olduğum için.Sana ve
             babama iyi bir evlat olamadığım için.Ülkeme ve çevreme iyi bir vatandaş olamadığım için.Allah’a karşı iyi bir kul
             olamadığım için.Pişmanım anne.Hemde çok pişmanım.

             Beyaz sayfanın sonuna gelirken yüzümde hafif bir tebessüm var anne.Çünkü artık buradan gidiyorum.Her şeyin
             hesabını vermeye.İlk kez uzun bir aradan sonra vicdan azabı olmadan uyku çekmeye.Çünkü artık yaptıklarımın
             cezasını çekeceğim.Aydınlığın sonundaki karanlığa giderken elveda anne....

             ‘’Ölmeden önce son yazı ha?’’ Gardiyanın kapıdaki küçük parmaklıklı bölmeden bana seslendiğini
             duydum.Elimdeki kalemi bırakıp ona gülümsedim.

             ‘’İçimdeki  VAVEYLA  son  kez  kelimelere  döküldü.  ’’Gardiyan  gülümsedi.Kapıyı  açıp  önümde  durdu.’’Üzgünüm
             dostum  artık  gitme  zamanı.’’  Kafamı  sallayıp  gülümseyerek  ayağa  kalktım.Elimdeki  mektubu  katlayıp  masanın
             üzerine koydum. ‘’Artık gitme zamanı geldi.’’ Sözcükler dudaklarımdan birer birer firar etti . Gardiyan önümden
             hızla ilerlerken son yolculuğuma yürüdüm.

             Evet gerçekleri görmek için hata yapın ama dikkat edin hatalar sizi başka bir hataya sürüklemesin.



                                                                            YAZAR : Gamze Yapan


                                                                            SESLENDİREN :Rabia Genç


                                                                            EDİT :Ceren Arıer



































                                                          24
   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31