Page 30 - Ταξιδι στα Γιαννενα

Ταξίδι στα Γιάννενα

ΤΟ ΕΓΩ ΕΓΛΝΕ ΕΜΕΛΣ

Το εγϊ ζγινε εμείσ,
Το εμείσ αγκαλιά.
Ακόμθ κι αν είςαι μακριά,
οι ψίκυροι ςου είναι εδϊ.
Θ φωνι τραγοφδι γίνεται ςιγανό,
αποκαλφπτοντασ τισ επικυμίεσ.
Αντιλαμβάνομαι τθ ςιωπι ςου
όταν γίνεται χειρονομία,
γίνεται χάδι,
γίνεται φιλί
κι εμποδίηει τθν ψυχι μου.
Θ ψυχι αρχίηει να ταξιδεφει προσ το άπειρο.
Εμείσ το χτίηουμε με το χαμόγελο.

ΑΡΟ ΜΛΚ΢Ο ΡΑΛΔΛ

Από μικρό παιδί ζμακα τον κόςμο να γυρίηω.
Απλόχερα να χαρίηω τουσ ςτίχουσ ςτισ ςιωπζσ.
Ζμακα να αγκαλιάηω τθ φφςθ
και τα αςτζρια.
Αγάπθ να χαρίηω ςε κάκε ταπεινό.
Ζμακα να αγαπάω τθ δφςθ,
το φεγγάρι, εςζνα, τθ ηωι.

30