Page 33 - Ταξιδι στα Γιαννενα

Ταξίδι στα Γιάννενα

ΡΟΣΟ ΝΑ ΑΝΤΛΣΤΑΚΟΥΜΕ;

Στα τρεμάμενα λόγια
αξθμζρωτθ θ ταλαιπωρία,
με μφχια ςκζψθ θ μνιμθ παλεφει να απαλείψει
ελπίδεσ που αμφιςβθτιςαμε.
Ρερπατιςαμε ςαν ιζρειεσ παρκζνεσ
μεταμφιεςμζνοι ωσ προςτάτεσ του ονείρου.
Αντιςτεκόμαςτε ςτο ςκοτάδι τθσ νφχτασ
και όςεσ ςτιγμζσ παγϊςανε
τισ ηεςταίνουμε με όνειρα.
Μια νοςταλγία ζμεινε κρυφι
αποδθμϊντασ τον χρόνο,
καλφπτοντασ με ντροπι
το κενό των αποκεμάτων.
Χαμζνα χαμόγελα και νφχτεσ
με νοςταλγία, με τρυφερότθτα.
Ρόςο άλλο να αντιςτακοφμε;

ΟΑΣΘ

Μζςα ςτθν ζρθμο των ςυναιςκθμάτων
και των απρόςωπων επαφϊν
είςαι θ όαςθ τθσ δικισ μου ηωισ.
Θ τρυφερότθτα ςου, τα χάδια ςου, τα λόγια ςου
δϊςανε χρϊμα ςτθν άνοςτθ κακθμερινότθτα μου.
Κρυμματιςμζνα τα όνειρα μου απ’ τισ υποςχζςεισ
που ζπεφταν ςτο κενό.
Ιρκεσ εςφ ζρωτα να μου δϊςεισ πνοι
και να αναγεννθκϊ μζςα από τισ ςτάχτεσ μου.
33