Page 38 - Ταξιδι στα Γιαννενα

Ταξίδι στα Γιάννενα

ΠΤΑΝ ΤΟ ΡΑΚΟΣ ΑΦΕΚΕΛ

Τρζμουν τα δάχτυλα μου
πάνω ςτο ςϊμα ςου.
Ζνασ φόβοσ
και μια ελπίδα
να μθν προδϊςουν
το άγγιγμα εκείνο εφχομαι.
Ξεςποφν πάνω ςτο δζρμα
βγάηοντασ όλο τον καυμαςμό.
Στθ κερμότθτα και τθν ανατριχίλα
κακϊσ εκείνο προςπακεί να κρυφτεί
και να υπθρετιςει όλο
το πάκοσ τθσ ςτιγμισ.
Απροκάλυπτα,
ακάλυπτα το ςϊμα προδίδει
όλεσ τισ μφχιεσ ςκζψεισ τθσ τρζλασ.
Τα μάτια κλείνουν.

Τα ακροδάχτυλα κάνουν μια εξερεφνθςθ ςτα χείλθ
τα μουδιαςμζνα
και τρζχουν όλεσ οι εικόνεσ ςτο δζρμα να ηεςτακοφν.
Τρζχουν πάνω ςτο κορμί
τισ μνιμεσ για να βρουν, να ξεχυκοφν.
Πταν το πάκοσ αφεκεί
το όνομα ςου ξεχνϊ εκείνθ τθ ςτιγμι.

38