Page 45 - Ταξιδι στα Γιαννενα

Ταξίδι στα Γιάννενα

ΦΛΟΓΑ

Ανάβει θ ζνταςθ.
Φλόγα γίνεται το ςυναίςκθμα.
Κυλάει θ αγάπθ μζςα ςτισ φλζβεσ.
Τρζχει μζςα ςτο κορμί μου
να πλθμμυρίςει όλο το ςϊμα
Κι όςο τρζχει γίνονται
πιο ευτυχιςμζνεσ οι μζρεσ μασ

ΑΝ ΘΞΕ΢Α

Αν ιξερα ότι τα φιλιά ςου κα με πνίξουν,
ότι κα κάλυπτεσ όλα τα ςυναιςκιματα,
Κα με ζκανεσ να κλαίω από ευτυχία
και να ηεςταίνω όλα τα παγωμζνα

ςκοτεινά ςθμεία τθσ ψυχισ μου,
κα ζςκιηα Γθ και Ουρανό να ςε γνωρίςω.
Αν ιξερα ότι μια μζρα κα είςαι δικι μου
κι θ ελπίδα κα γίνει θ ερωμζνθ μου,
για όλεσ τισ αιωνιότθτεσ που ζρχονται.
Αν ιξερα κα ιμουν εκεί
πριν ακόμθ γεννθκεί όλο αυτό
για να ςε προςτατζψω
και να ςε κάνω δικι μου
για το άπειρο χάδι ςου.

45