Page 59 - Ταξιδι στα Γιαννενα

Ταξίδι στα Γιάννενα

ΕΛΜΑΣΤΕ ΕΝΑ

Μυρίηει νζκταρ θ αγάπθ.
Κάνει τον δικό τθσ αγϊνα θ καρδιά.
Με τα χζρια μου αγγίηω.
Με τα χείλθ μου φιλί αφινω
πριν χακϊ ςτο βακφτερο,
απόκρυφο ςθμείο τθσ ψυχισ ςου.
Οι επικυμίεσ δεν ελζγχονται.
Αλλά πρζπει να προςτατζψω τον εαυτό ςου.
Δεν βιάηομαι,
να φτάςω μζχρι τ’ άπειρο του ταξιδιοφ ςου κζλω.
Μθν μου μιλάσ για το τζλοσ,
θ διαδρομι πάντα με εντυπωςίαηε,
να βθματίηω όλθ τθ ηωι κζλω.

Μζχρι να ςε μάκω να πετάσ μαηί μου.
Τραυματιςμζνθ θ ψυχι να μθν είναι ποτζ!
Στθ ςιωπι τθσ αυγισ
κζλω να ακοφω το κλάμα του πόκου ςου.
Στθ βακιά ςιωπι
κανείσ δεν κα ς' ακοφςει
Μόνο εμείσ οι δφο
κα παίηουμε με τισ λζξεισ
Γράφοντασ ςτίχουσ,
λζξθ λζξθ απ’ τθ ηωι μασ.
Γιατί εμείσ είμαςτε ίδιοι!
Είμαςτε ζνα!

59