Page 64 - Ταξιδι στα Γιαννενα

Ταξίδι στα Γιάννενα

ΟΣΟ ΗΕΛΣ ΕΛΡΛΗΕΛΣ

Θ ηωι προχωράει, τρζχει, παλεφει με γριγορουσ ρυκμοφσ .
Οι άνκρωποι περνοφν από δίπλα μασ απρόςωποι,
ξζνοι κρυμμζνοι μζςα ςτα τεράςτια ροφχα τουσ.
Ο κακζνασ ςτο δικό του κόςμο απορροφθμζνοι,
χαμζνοι από τα προβλιματα τουσ ψάχνοντασ
ζνα παράκυρο, ζνα φωσ, μια ανάςα, ζνα κάτι.
Θ εποχι τθσ αγνότθτασ ζχει χακεί.
Ραραςφρκθκε με τον άνεμο, κρυμματίςτθκε
ςε χιλιάδεσ κομμάτια. Δεν μασ ανικει πλζον.
Θ επικυμία όμωσ για ηωι, για ςυναιςκιματα,
για ζρωτα και πάκοσ πλζει ςαν κφματα,
ςτα πελάγθ ψάχνοντασ για το τζλειο λιμάνι.
Πμωσ όςο μοναξιά και αν βιϊνεισ πάντα μζςα ςου
ελπίηεισ να βρεισ τθν αγάπθ ι ζςτω το ενδιαφζρον
ςε οποιαδιποτε μορφι, με οποιοδιποτε τρόπο.
Είτε μζςα από τισ ςελίδεσ ενόσ βιβλίου,

είτε από τθ ματιά ενόσ ανκρϊπου.
Πςο ηεισ ελπίηεισ.
Πςο κι αν θ ελπίδα φαντάηει ςαν λεπίδα.
Δίκοπο μαχαίρι θ ηωι.
Ρολλζσ φορζσ ζνα βιμα μπροσ και δφο πίςω.
Μα όςο πίςω κι αν μασ ςτζλνει εμείσ μάκαμε να
κολυμπάμε και να κζλουμε να τα ξεπεράςουμε όλα τα
εμπόδια. Στθ ηωι δεν μάκαμε να αγαπάμε τισ παφλεσ.
Λάτρεισ τθσ αγάπθσ δθλϊνουμε βάηοντασ ςτον εαυτό μασ
τθν παρουςίασ μασ . Εδϊ κα είμαςτε ηωι και κα νικιςουμε
κάκε εμπόδιο που μασ βάηεισ.
64